Ratri
| Ten artykuł od 2011-05 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
Ratri (sankr. rātri - noc) – w mitologii indyjskiej dobrotliwa bogini wedyjska będąca personifikacją nocy, a w szczególności jej końca tuż przed nadejściem świtu. Opisywano ją jako boginię jaśniejącą, o oczach-gwiazdach. Przynosi ludziom, zwierzętom i ptakom ukojenie. Swym gwieździstym blaskiem przepędza ciemności i bezpiecznie przeprowadza przez mrok. Chroni swych czcicieli przed wilkami, demonami i złodziejami.
W hymnach Rygwedy czczono ją (m.in.) takimi słowami:
hymn 127 (fragment):
- Noc już nadchodzi i spogląda
- Tysiącem oczu naokoło
- Bogini, strojna klejnotami
- Napełnia przestrzeń, nieśmiertelna
- Zalewa góry i doliny,
- Poświatą gwiazd ciemności razi.
- Zorzę swą siostrę zastąpiła
- Bogini cicho stąpająca
- I rozpostarła mrok dokoła.
- Ty jesteś naszą, gdy przychodzisz,
- Idziemy wszyscy na spoczynek
- Jak ptaki do swych gniazd na drzewa.
(tłum. Franciszek Michalski, Hymny Rigwedy (1971), Ossolineum)
Podobne opisy Nocy pojawiały się także w późniejszej poezji sanskryckiej:
Magha (poeta pochodzący z Gudźaratu), Śiśupālavadha ("Zabicie Śiśupali") VII w. n.e. (fragm.)
- Patrz, gwiazdami na dalach niebieskich noc pisze
- poemat na chwałę ciemności.
- Litery kredowe to mroczne sklepienie rozjaśniły,
- jak blaskiem klejnotów.
(tłum. Franciszek Michalski)
Zobacz też: Wedy, Uszas