Reinhold Saltzwedel
Oberleutnant zur See | |||
Data i miejsce urodzenia | 23 listopada 1889 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 2 grudnia 1917 | ||
Przebieg służby | |||
Siły zbrojne | Kaiserliche Marine | ||
Jednostki | SM UB-10 (13 stycznia – 18 czerwca 1916) | ||
Główne wojny i bitwy | |||
Odznaczenia | |||
|
Reinhold Saltzwedel (ur. 23 listopada 1889 w Oleśnie, zm. 2 grudnia 1917 na kanale La Manche) – jeden z najbardziej udekorowanych niemieckich dowódców okrętów podwodnych podczas I wojny światowej. Zatopił w sumie 111 statków handlowych o wyporności 170526 BRT. Aby go uhonorować 1 września 1936 jego imię zostało nadane 2. flotylli U-bootów Kriegsmarine w bazie w Wilhelmshaven[1].
I wojna światowa
Kiedy wybuchła I wojna światowa Saltzwedel był adiutantem na SMS „Kaiser” w stopniu Leutnant zur See. 19 września 1914 roku został awansowany na stopień Oberleutnant zur See. W maju 1915 roku został adeptem w szkole okrętów podwodnych. Krótko po tym wstąpił do czynnej służby i służył jako dowódca kilku okrętów podwodnych. 20 sierpnia 1917 został odznaczony orderem Pour le Mérite za swoje osiągnięcia w walce flotą handlową Ententy. Saltzwedel wsławił się pojedynkiem z HMS „Dunraven” (był to statek-pułapka – okręt udający statek handlowy). 8 sierpnia 1917 angielski okręt próbował wciągnąć dowodzony przez Saltzwedela okręt podwodny UC-71 w pułapkę, ale podczas wymiany ognia na pokładzie „Dunraven” doszło do eksplozji bomb głębinowych co spowodowało jego zatonięcie[2].
Od 18 września 1917 roku Saltzwedel był dowódcą okrętu podwodnego UB-81 na którym zginął 2 grudnia 1917 po tym jak jego okręt wszedł na minę w kanale La Manche na południowy wschód od wyspy Wight. Załodze udało się podnieść dziób okrętu i 7 członków załogi wydostało się przez wyrzutnie torpedowe zanim okręt został staranowany przez łódź patrolową HMS P32 i zatonął na głębokości 28 metrów.
Linki zewnętrzne
- Strona poświęcona U-botom
Przypisy
- p
- d
- e
I wojna światowa 1914–1918 |
|
---|---|
II wojna światowa 1939–1945 |
|