Reprezentacja Wielkiej Brytanii w ice speedwayu
Reprezentacja Wielkiej Brytanii w ice speedwayu – grupa zawodników ice speedwaya reprezentujących Wielką Brytanię w sportowych imprezach międzynarodowych. Za jej funkcjonowanie odpowiedzialny jest Auto-Cycle Union (ACU).
Nie jest ona reprezentacją Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, a wyłącznie Wielkiej Brytanii (Anglia, Szkocja i Walia)[a]. Sport motocyklowy w Irlandii Północnej jest zarządzany przez irlandzki związek Motor Cycle Union of Ireland (MCUI).
W latach 1966–1973 w rozgrywkach o indywidualne mistrzostwo świata nie występowali reprezentanci Australii i Nowej Zelandii, a zawodnicy z tych krajów startowali jako reprezentanci Wielkiej Brytanii (de facto Wspólnoty Narodów)[potrzebny przypis].
W latach 70. XX wieku istniała zarządzana przez Scottish Auto Cycle Union (SACU) reprezentacja Szkocji[potrzebny przypis], której reprezentantem był w 1975 roku Bobby Beaton[1]. W tym czasie reprezentacja zarządzana przez ACU występowała jako reprezentacja Anglii[potrzebny przypis].
Historia
Pierwszym Brytyjczykiem rywalizującym na torach lodowych był Bruce Semmens, ścigający się w latach 1949-1952 w rozgrywkach ligi szwedzkiej[2]. Brytyjczycy w światowych rozgrywkach motocyklowych na lodzie zadebiutowali w 1966 roku[3]. Pierwszym brytyjskim finalistą indywidualnych mistrzostw świata był Szkot Andrew Ross, który w finałowych rozgrywkach zajął 12. miejsce w 1969 roku i 7. miejsce rok później[4].
Lata 1970–1979
W 1970 roku Wielką Brytanię reprezentował też Australijczyk, Geoff Mudge. W pierwszej połowie lat 70. w rundach eliminacyjnych mistrzostw świata występował Richard Greer, zajmując z 9 punktami 11. pozycję w Grenoble w 1972 roku, w kolejnych dwóch sezonach przystępował do eliminacji w Assen[5]. Innymi reprezentantami (wówczas Anglii) w tym okresie byli Joe Hughes, Bill McCann, Roger Johns i Martin Ruck[6]. Kolejnym reprezentantem Wielkiej Brytanii w finale światowym był Nowozelandczyk Bruce Cribb w 1978 roku. Cribb w tych zawodach był rezerwowym, nie zdobył punktów i sklasyfikowany został na 18. pozycji.
Lata 80. i 90.
W kolejnej dekadzie w reprezentacji występowali także Paul Evitts, John Walmsley, Neil Tuxworth, Graham Halsall, Lee Pavitt i Ian Pratt[7], jednak tylko Cribbowi udało się awansować do finału światowego w 1988 roku w którym zajął 16. miejsce[8]. W 1992 roku drużyna brytyjska zadebiutowała drużynowych mistrzostwach świata. W półfinale rozgrywanym w szwedzkim Karlstad, zespół brytyjski w składzie John Walmsley, Steve Smith i Graham Halsall zajął 5. miejsce i nie awansował do dalszych rozgrywek[9]. Ten sam rezultat odnieśli Brytyjczycy w zmienionym składzie (Walmsleya zastąpił Cribb) rok później, w Berlinie - był to ich ostatni występ w rozgrywkach drużynowych[10].
XXI wiek
Na przełomie stuleci jedynym reprezentantem kraju był Graham Halsall, którego największym osiągnięciem był występ w finale indywidualnych mistrzostw Europy w 2003 roku, w zawodach rozegranych w Ufie zajął 16. miejsce[11]. Od 2004 reprezentantem Wielkiej Brytanii był Mark Uzzell[12]. W 2009 roku karierę zakończył Hallsall, a nowym reprezentantem kraju został Kevin Rowand, który na arenie międzynarodowej zadebiutował w eliminacjach mistrzostw Europy w Łuchowicach, gdzie zajął ostatnie 17. miejsce. W zawodach tych startował także Uzzell, który występ zakończył na 13. pozycji[13]. Występy na torach lodowych Rowand zakończył w 2011 roku[14], natomiast Uzzell rok później[15]. Kolejnym reprezentantem Wielkiej Brytanii był Tom Dixon, który występował w 2020 roku w zawodach rozgrywanych w Szwecji[16][17] i Niemczech[18], oraz wraz z Robem Irvingiem w 2022 brali udział w pucharze Roelofa Thijsa[19].
Osiągnięcia
Mistrzostwa świata
- 7. miejsce:
- 1984 - Bruce Cribb, Pat McCann, Neil Tuxworth
- 5. miejsce w półfinale:
- 1992 - John Walmsley, Steve Smith, Graham Halsall
- 1993 - Bruce Cribb, Steve Smith, Graham Halsall
Indywidualne mistrzostwa świata
- 7. miejsce:
- 1970 – Andy Ross
- 11. miejsce:
- 1969 – Andy Ross
- 16. miejsce:
- 1988 – Bruce Cribb
- 18. miejsce:
- 1978 – Bruce Cribb
Indywidualne mistrzostwa Europy
- 16. miejsce:
- 2003 – Graham Halsall
Byli reprezentanci Wielkiej Brytanii
- Gordon Allan
- Bruce Cribb[b]
- Tim Dixon
- Paul Evitts
- Don Godden
- Martin Goodwin
- Richard Greer
- Graham Halsall
- Joe Hughes
- Robert Irving
- Roger Johns
- Ivan Mauger
- Pat McCann
- Graham Miles
- Kevin Mitchell
- Geoff Mudge
- Roger Newton
- Lee Pavitt
- Ian Pratt
- Andy Ross
- Kevin Rowand
- Martin Ruck
- Malcolm Simmons
- Stephen Smith
- Neil Tuxworth
- Mark Uzzell
- John Walmsley
- Reg Wilson
- Doug Wyer
- Dave Younghusband
Zobacz też
Uwagi
- ↑ W języku angielskim nazwą państwa jest United Kingdom (Zjednoczone Królestwo), podczas gdy nazwa Great Britain (Wielka Brytania) odnosi się wyłącznie do Anglii, Szkocji i Walii (bez Irlandii Północnej) – zob. też wyspa Wielka Brytania. W języku polskim natomiast poprawną krótką nazwą państwa jest „Wielka Brytania”. Dodatkowo Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych przyjęła egzonim wariantowy „Zjednoczone Królestwo”. (KSNG, MSZ).
- ↑ Zawodnik reprezentował także Nową Zelandię.
Przypisy
- ↑ Isracing,1975 [online], www.formula2.se [dostęp 2023-01-24] .
- ↑ Anake, Japan Motor Cycle: British Riders On The Ice... [online], Japan Motor Cycle, 12 stycznia 2011 [dostęp 2023-01-25] .
- ↑ СПОРТ - Май 1966 года - архив За рулем [online], www.zr.ru [dostęp 2021-12-18] .
- ↑ На этот раз только «серебро» - Май 1970 года - архив За рулем [online], www.zr.ru [dostęp 2021-12-18] .
- ↑ Anake, British Riders On The Ice - Pt2 [online], Japan Motor Cycle, 4 lutego 2011 [dostęp 2021-12-18] .
- ↑ Isracing,1975 [online], www.formula2.se [dostęp 2023-01-25] .
- ↑ Anake, Japan Motor Cycle: British Riders On The Ice... [online], Japan Motor Cycle, 12 stycznia 2011 [dostęp 2021-12-18] .
- ↑ Bruce Cribb [online], www.historicspeedway.co.nz [dostęp 2021-12-18] .
- ↑ Icespeedway 1992 [online], www.speedway.org [dostęp 2021-12-18] .
- ↑ Icespeedway 1993 [online], www.speedway.org [dostęp 2021-12-18] .
- ↑ Личный чемпионат Европы - 2003 [online], ice-n-speedway.narod.ru [dostęp 2021-12-18] .
- ↑ SPEEDWAY.FI [online], www.speedway.fi [dostęp 2021-12-18] .
- ↑ Wirtualna PolskaW.P. Media Wirtualna PolskaW.P., Dziesięciu Rosjan w finale IME - WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl, 31 stycznia 2009 [dostęp 2021-12-18] (pol.).
- ↑ Kevin Rowand - New Ice Speedway Rider [online], British Speedway Forum [dostęp 2021-12-18] (ang.).
- ↑ Ice Racing w Poznaniu- wygrana Simona [online], Zuzelend.com [dostęp 2021-12-18] .
- ↑ l, Holender najlepszy w Pucharze Szwecji. Zawodnik wyleciał za bandę (wideo) [online], www.speedwaynews.pl, 16 lutego 2020 [dostęp 2021-12-19] (pol.).
- ↑ l, Z wody i błota w pół godziny zrobili tor do jazdy... na lodzie! [online], www.speedwaynews.pl, 16 lutego 2020 [dostęp 2021-12-19] (pol.).
- ↑ l, Niecodzienne mistrzostwa Niemiec. Faworyt ze złotem (relacja) [online], www.speedwaynews.pl, 28 lutego 2020 [dostęp 2021-12-19] (pol.).
- ↑ Henri Ahlbom verrassende winnaar Roelof Thijs Bokaal in Heerenveen! [online], www.baansportfansite.nl [dostęp 2023-01-24] .
- p
- d
- e
Ameryka Północna |
|
---|---|
Azja | |
Europa |
|
Oceania |
|