Romanowicze

Romanowicze – gałąź dynastii Rurykowiczów, z linii Monomachowiczów Iziasławiczów, wywodząca się od Romana, syna Mścisława Iziasławicza, księcia włodzimierskiego i okresowo kijowskiego. Dynastia panująca głównie na Rusi Halicko-Włodzimierskiej, spowinowacona z Piastami, Arpadami, dynastią litewską oraz innymi liniami Rurykowiczów.

• Roman halicki – książę Nowogrodu Wielkiego w latach 1168–1170, książę włodzimiersko-wołyński w latach 1170–1199, od 1199 książę halicko-włodzimierski, od 1203 władca Kijowa
  • Daniel halicki – król halicko-wołyński (1253–1264)
    • Lew halicki – książę halicko-włodzimierski (1293–1301), książę Halicza i Przemyśla (1264–1269), książę bełski (1245–1264)
      • Jerzy I halicki – książę bełski (1264-1301), książę (król) halicki (1301–1308)
        • Lew II - książę halicko-włodzimierski (1308–1323)
        • Andrzej II halicki – ostatni (wraz z bratem Lwem) władca z dynastii Romanowiczów, po jego śmierci tron halicki objął Bolesław Jerzy Trojdenowicz
  • Wasylko Romanowicz – książę włodzimierski
    • Włodzimierz Iwan Wasylkowicz – książę wołyński

• Informacja o pracy naukowej: Dariusz Dąbrowski, Polityka małżeńska Romanowiczów książąt halicko-wołyńskich

Zobacz w indeksie Słownika geograficznego Królestwa Polskiego hasło Romanowicze