Rytonawir
| ||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||
Ogólne informacje | ||||||||||||||||||||||||||||
Wzór sumaryczny | C37H48N6O5S2 | |||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masa molowa | 720,95 g/mol | |||||||||||||||||||||||||||
Wygląd | biały lub jasnobrązowy proszek[1] | |||||||||||||||||||||||||||
Identyfikacja | ||||||||||||||||||||||||||||
Numer CAS | 155213-67-5 | |||||||||||||||||||||||||||
PubChem | 392622 | |||||||||||||||||||||||||||
DrugBank | DB00503 | |||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) | ||||||||||||||||||||||||||||
Klasyfikacja medyczna | ||||||||||||||||||||||||||||
ATC | J05AE03 | |||||||||||||||||||||||||||
Stosowanie w ciąży | ||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||
|
Rytonawir (łac. ritonavirum) – wielofunkcyjny organiczny związek chemiczny, inhibitor proteaz, lek stosowany w leczeniu zakażeń ludzkim wirusem niedoboru odporności, jako lek wzmacniający działanie innych leków przeciwretrowirusowych.
Mechanizm działania
Rytonawir poprzez zablokowanie proteinazy HIV, zarówno HIV-1 jak i HIV-2, powoduje uwalnianie niedojrzałych postaci ludzkiego wirusa niedoboru odporności, które są niezakaźne[4]. Rytonawir zwiększa stężenie innych inhibitorów proteazy w surowicy[4][5] i powinien być stosowany jedynie jako lek wzmacniający ich działanie[6].
Zastosowanie
- leczenie zakażeń ludzkim wirusem niedoboru odporności jednocześnie z innymi przeciwretrowirusowymi produktami leczniczymi u dorosłych pacjentów u dorosłych i dzieci w wieku od 2 lat[5]
Rytonawir znajduje się na wzorcowej liście podstawowych leków Światowej Organizacji Zdrowia (WHO Model Lists of Essential Medicines) (2017)[6].
Rytonawir jest dopuszczony do obrotu w Polsce (2018)[7].
Działania niepożądane
Rytonawir może powodować następujące działania niepożądane u ponad 10% pacjentów: zaburzenia smaku, parestezje wokół ust i obwodowe, ból głowy, zawroty głowy, neuropatia, świąd, wysypka, ból stawów, ból pleców, zmęczenie, zaczerwienienie skóry twarzy lub innych części ciała, uczucie gorąca[5].
Przypisy
- ↑ a b c Ritonavir, [w:] PubChem, United States National Library of Medicine, CID: 392622 (ang.).
- ↑ Ritonavir SC-208310. Santa Cruz Biotechnology. [dostęp 2018-06-23]. (ang.).
- ↑ Drugs and Supplements Ritonavir (Oral Route). Mayo Foundation for Medical Education and Research, 2017-03-01. [dostęp 2018-06-23]. (ang.).
- ↑ a b c d e f Jan K. Podlewski, Alicja Chwalibogowska-Podlewska: Leki współczesnej terapii. T. 2. Warszawa: Medical Tribune, 2010, s. 747-748. ISBN 978-83-60135-95-2.
- ↑ a b c AbbVie: Norvir 80 mg/ml roztwór doustny. Charakterystyka Produktu Leczniczego. Europejska Agencja Leków, 2006. [dostęp 2018-06-23].
- ↑ a b WHO Model List of Essential Medicines 20th List. Światowa Organizacja Zdrowia, 2017. s. 20. [dostęp 2018-06-23]. (ang.).
- ↑ Obwieszczenie Prezesa Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych z dnia 16 kwietnia 2018 r. w sprawie ogłoszenia Urzędowego Wykazu Produktów Leczniczych Dopuszczonych do Obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Dziennik Urzędowy Ministra Zdrowia, 2018-04-16. [dostęp 2018-06-23].
Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.
- p
- d
- e
- p
- d
- e
J05A – Preparaty działające bezpośrednio na wirusy |
|
---|
- Britannica: topic/ritonavir