STS-6
Dane misji | |||
Indeks COSPAR | 1983-026A | ||
---|---|---|---|
Zaangażowani | NASA | ||
Oznaczenie kodowe | STS-6 | ||
Pojazd | |||
Wahadłowiec | Challenger | ||
Załoga | |||
Od lewej: Donald Peterson, Paul Weitz, Story Musgrave, Karol Bobko | |||
Dowódca | Paul Weitz | ||
Start | |||
Miejsce startu | |||
Początek misji | 4 kwietnia 1983 18:30 UTC | ||
Orbita okołoziemska | |||
Apogeum | 295 km | ||
Perygeum | 288 km | ||
Okres orbitalny | 90,4 min | ||
Inklinacja orbity | 28,5° | ||
Lądowanie | |||
Miejsce lądowania | |||
Lądowanie | 9 kwietnia 1983 18:53 UTC | ||
Czas trwania misji | 5 dni, 0 godz, 23 min, 42 sek | ||
Przebyta odległość | 3 370 437 km | ||
Liczba okrążeń Ziemi | 81 | ||
Program lotów wahadłowców | |||
|
STS-6 (ang. Space Transportation System) – pierwsza misja wahadłowca kosmicznego Challenger i szósta programu lotów wahadłowców[1].
Załoga
- Paul J. Weitz (2)*, dowódca (CDR)
- Karol J. Bobko (1), pilot (PLT)
- Donald H. Peterson (1), specjalista misji (MS1)
- Franklin "Story" Musgrave (1), specjalista misji (MS2)
- *(liczba w nawiasie oznacza liczbę lotów odbytych przez każdego z astronautów)
Parametry misji
- Masa:
- startowa orbitera: 116 457 kg
- lądującego orbitera: 86 330 kg
- ładunku: 21 305 kg
- Perygeum: 288 km
- Apogeum: 295 km
- Inklinacja: 28,5°
- Okres orbitalny: 90,4 min
Cel misji
Pierwszy lot nowego wahadłowca Challenger, umieszczenie na orbicie satelity telekomunikacyjnego TDRS-1 (Tracking and Data Relay Satellite) oraz pierwszy kosmiczny spacer (EVA) załogi promu kosmicznego[1].
Spacer kosmiczny
- źródło[1]
- Musgrave i Peterson – EVA 1
- Początek EVA 1: 7 kwietnia 1983
- Koniec EVA 1: 8 kwietnia 1983
- Czas trwania: 4 godz. 17 min
Misja
- źródło[3]
Start przewidziany początkowo na 20 stycznia 1983 roku był trzykrotnie odkładany; dwukrotnie z powodu usterek technicznych (przeciek paliwa) i za trzecim razem ze względu na szalejącą przed startem burzę piaskową, która spowodowała przedostanie się pyłu do niektórych urządzeń pomiarowych, znajdujących się na pokładzie wahadłowca. Ostatecznie wahadłowiec wystartował 4 kwietnia 1983 roku. Była to pierwsza misja drugiego po Columbii wahadłowca. Podczas startu po raz pierwszy zastosowano nowy, lżejszy główny zbiornik paliwa, a także nowe, lżejsze rakiety pomocnicze SRB. Głównym celem misji było wyniesienie na orbitę geostacjonarną pierwszego satelity komunikacyjnego systemu TDRSS, którego zadaniem jest zapewnienie komunikacji między satelitami rządowymi USA, wahadłowcami a stacjami naziemnymi. Satelita miał się ustabilizować na 41° długości geograficznej zachodniej. Orbita stacjonarna została osiągnięta dopiero po kilku miesiącach, dzięki wielu interwencjom zdalnym i próbom uruchomienia silników korekcyjnych przez naziemną stację oraz po zużyciu prawie całego zapasu posiadanego paliwa. Przyczyną był defekt rakiety napędowej IUS. Inne zaplanowane prace i badania dotyczące m.in. produkcji ultraczystych lekarstw w warunkach nieważkości zostały zrealizowane.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b c d Tomáš Přibyl: Dzień, w którym nie wróciła COLUMBIA. Bielsko-Biała: Wydawnictwo >DEBIT<, 2003, s. 157. ISBN 83-7167-224-1.
- ↑ Robert Godwin: Space Shuttle. Warszawa: Prószyński Media Sp. z o.o., 2011, s. 51, seria: Historia podboju Kosmosu. ISBN 978-83-7648-973-5.
- ↑ Władysław Geisler. Kosmiczne loty załogowe w roku 1983. „Astronautyka”. 2 (132), s. 9, 1983. Polskie Towarzystwo Astronautyczne. (pol.).
Bibliografia
- podsumowanie misji STS-6 na stronie NASA (ang.)
- Mark Wade: STS-6. [w:] Encyclopedia Astronautica [on-line]. [dostęp 2017-07-23]. (ang.).
Linki zewnętrzne
- Spaceflight mission report: STS-6. [w:] Spacefacts [on-line]. [dostęp 2017-07-23]. (ang.).