Saul Newman

Saul Newman
Ilustracja
profesor nauk społecznych
Specjalność: politologia
Alma Mater

Uniwersytet Nowej Południowej Walii

Doktorat

1998 – politologia
Uniwersytet Nowej Południowej Walii

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Goldsmiths -University of London

Stanowisko

profesor

Saul Newman (ur. 22 marca 1972) – brytyjsko-australijski politolog, filozof oraz wykładowca. Znany szczególnie ze swojego wkładu w rozwój myśli postanarchistycznej[1].

Życiorys

Studia licencjackie ukończył w 1993 na University of Sydney. Następnie w 1994 ukończył studia magisterskie na Uniwersytecie Nowej Południowej Walii, a w 1998 na tej samej uczelni obronił doktorat z nauk politycznych[2].

Saul Newman jest znany przede wszystkim ze swojego wkładu w rozwój teorii postanarchizmu[1][3]. Termin „postanarchizm” przyjął jako ogólne określenie filozofii politycznych filtrujących XIX-wieczny anarchizm przez pryzmat poststrukturalizmu, a następnie spopularyzował go w swojej książce z 2001 From Bakunin to Lacan (pol. Od Bakunina do Lacana). W ten sposób odrzuca szereg koncepcji tradycyjnie kojarzonych z anarchizmem, w tym esencjalizm, „pozytywną” ludzką naturę i koncepcję rewolucji[4]. Powiązania między poststrukturalizmem a anarchizmem rozwinęli również myśliciele tacy jak Todd May i Lewis Call.

Newman zajmuje się również analizą myśli Maxa Stirnera, autora książki Jedyny i jego własność. Uważa niemieckiego filozofa za kluczową postać w opracowaniu nowej radykalnej krytyki zachodniego społeczeństwa. Określa go proto-poststrukturalistą, który z jednej strony wyprzedza takich filozofów jak Michel Foucault, Jacques Lacan, Gillesa Deleuze'a i Jacques'a Derridy, ale z drugiej już ich przewyższa, udowadniając to czego oni nie mogli, mianowicie utwierdzając grunt pod „nieesencjalistyczną” krytykę obecnego liberalnego społeczeństwa kapitalistycznego. Interpretacja Stirnera przez Newmana zyskała pewien stopień uwagi, w tym poparcie Ernesto Laclau, który dostarczył przedmowę do From Bakunin to Lacan[4].

Publikacje

  • Ethnoregional Conflict in Democracies: Mostly Ballots, Rarely Bullets (1996)[5]
  • From Bakunin to Lacan. Anti-Authoritarianism and the Dislocation of Power (2001)
  • Power and Politics in Poststructuralist Thought: New Theories of the Political (2005)
  • Unstable Universalities: Postmodernity and Radical Politics (2007)
  • Politics Most Unusual: Violence, Sovereignty and Democracy in the 'War on Terror' (2009)
  • The Politics of Post Anarchism (2010)
  • Max Stirner (redakcja; 2011)
  • Postanarchizm (2015; polskie wydanie 2022)
  • Anarchism Today (redakcja razem z Carl Levy; 2013)
  • Political Theology: a Critical Introduction (2018)

Przypisy

  1. a b Professor Saul Newman [online], Goldsmiths, University of London [dostęp 2021-01-06] [zarchiwizowane z adresu 2020-10-12]  (ang.).
  2. Saul Newman [online], goldsmiths.academia.edu [dostęp 2021-01-06]  (ang.).
  3. JasonJ. Adams JasonJ., Postanarchizm w pigułce, [w:] Postanarchizm, Inny Świat, 2006 [zarchiwizowane z adresu 2020-10-28]  (pol.).
  4. a b SaulS. Newman SaulS., From Bakunin to Lacan: Anti-Authoritarianism and the Dislocation of Power [online], citeseerx.ist.psu.edu, 2001 [dostęp 2021-01-06] [zarchiwizowane z adresu 2021-01-06]  (ang.).
  5. SaulS. Newman SaulS., Ethnoregional Conflict in Democracies: Mostly Ballots, Rarely Bullets, Greenwood Publishing Group, 1996, ISBN 978-0-313-30039-4 [dostęp 2021-01-06]  (ang.).

Linki zewnętrzne

  • Saul Newman na stronie Goldsmiths University of London (ang.)
  • Saul Newman, Polityka postanarchizmu (pol.)


  • ISNI: 0000000108139099
  • VIAF: 113144814476714221227
  • LCCN: n00108893
  • GND: 137022859
  • BnF: 14405889d
  • SUDOC: 097229768
  • NTA: 317734830
  • BIBSYS: 3003477
  • CiNii: DA1676473X
  • Open Library: OL455953A
  • PLWABN: 9812806891805606
  • NUKAT: n2016006454
  • J9U: 987007333799505171
  • LNB: 000261287
  • ΕΒΕ: 319660
  • KRNLK: KAC202318741
Identyfikatory zewnętrzne:
  • identyfikator profilu ResearchGate: Saul_Newman3
  • Google Scholar: i78UU0UAAAAJ