Sc.D.

Ten artykuł od 2024-01 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Sc.D. (łac. Scientiæ Doctor, ang. D.Sc. – Doctor of Science) – tytuł naukowy przyznawany w wielu krajach świata; gdzieniegdzie oznacza wyższy doktorat. W USA uważa się go za ekwiwalent Ph.D.

W Polsce „doktor nauk ścisłych” lub „habilitacja” (doktor habilitowany lub dr hab.) to stopień wyższy niż doktorat. Jest przyznawany za znaczące osiągnięcia w nauczaniu, badaniach i służbie po uzyskaniu stopnia doktora (zwykle do 8 lat po doktoracie). Jest bardzo podobny do równoważnego stopnia habilitacji w Niemczech i Austrii.

Najwyższym tytułem naukowym (a nie stopniem) w Polsce jest tytuł naukowy profesora, który może być nadany przez uchwałę uczelni wyższej (profesor uczelni) lub przez prezydenta RP (profesor zwyczajny zwany potocznie belwederskim). Habilitacja była od wielu lat warunkiem koniecznym do ubiegania się o tytuł profesora zwyczajnego w Polsce.