Sieweczka sundajska

Anarhynchus peronii

(Schlegel, 1865)

Samiec

Samica

Systematyka

Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

siewkowe

Podrząd

siewkowce

Rodzina

sieweczkowate

Podrodzina

sieweczki

Rodzaj

Anarhynchus

Gatunek

sieweczka sundajska

Synonimy

Charadrius peroni C.L.J.L. Bonaparte, 1856^[1] (nomen nudum)
Charadrius peronii Schlegel, 1865^[2]^[3]
Charadrius peronii peronii Schlegel, 1865^[1]
Charadrius peronii chaseni G.C.A. Junge, 1939^[1]

Kategoria zagrożenia (CKGZ)^[4]

bliski zagrożenia

Systematyka w Wikispecies

Multimedia w Wikimedia Commons

Sieweczka sundajska^[5] (Anarhynchus peronii) – gatunek małego ptaka z rodziny sieweczkowatych (Charadriidae), zamieszkujący Azję Południowo-Wschodnią. Monotypowy^[6]^[7]. Bliski zagrożenia wyginięciem.

Zasięg, środowisko

Jest to ptak brodzący, zamieszkujący słone plaże w Azji Południowo-Wschodniej – od południowego Wietnamu, Kambodży i Tajlandii po Filipiny i Indonezję^[4]. Nie migruje^[4].

Wygląd

Sieweczka sundajska ma około 15 cm długości i waży około 35–42 g. Samca można rozpoznać po cienkim czarnym pasemku wokół szyi, samica ma cienkie brązowe pasemka i blade nóżki.

Rozmnażanie

Sieweczka sundajska znosi dwa do pięciu (najczęściej trzy) jaj, które zostają ukryte w małym dołku na plaży. Jaja są wysiadywane przez oboje rodziców przez około 30 dni, pisklęta po wykluciu są pod opieką, dopóki nie mogą latać przez następny miesiąc. Głównym pożywieniem są bezkręgowce znalezione na plaży.

Status

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje sieweczkę sundajską za gatunek bliski zagrożenia (NT – Near Threatened). Liczebność populacji zgrubnie szacuje się na 6700–17 000 dorosłych osobników. Trend liczebności populacji jest prawdopodobnie spadkowy ze względu na utratę i degradację siedlisk oraz płoszenie przez ludzi, zwłaszcza na stanowiskach lęgowych^[4].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c D. Lepage: Malaysian Plover Charadrius peronii. [w:] Avibase [on-line]. [dostęp 2022-10-17]. (ang.).
↑ Charadrius peronii, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2022-10-17] (ang.).
↑ H. Schlegel. Cursores. „Mus.Hist.Pays-BasRev.Meth.Crit.Coll.”. livr.7 no.29 [wydanie zbiorcze t. 4], s. 33–34, 1865. (fr.).
↑ ^a ^b ^c ^d BirdLife International, Charadrius peronii, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2022-1 [dostęp 2022-10-09] (ang.).
↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Charadriinae Leach, 1820 - sieweczki (wersja: 2022-09-26). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2022-10-09].
↑ Malaysian Plover (Charadrius peronii). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-30)]. (ang.).
↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v11.2). [dostęp 2021-11-25]. (ang.).

Bibliografia

Parr, J. W. K., Mahannop, N., Charoensiri, V.. Khao Sam Roi Yot - one of the world's most threatened parks. „Oryx”. 27, s. 245–249, 1993.
Yasué, M. Dearden, P.. The effects of heat stress, predation risk and parental investment on Malaysian plover nest return times after a human disturbance. „Biological Conservation”. 132, s. 472–480, 2006.
Yasué, M. Dearden, P.. The potential impacts of tourism development on the habitat availability and productivity of the Malaysian plovers (Charadrius peronii). „Journal of Applied Ecology”. 43, s. 978–989, 2006.
Yasué, M. Dearden, P.. Simultaneous biparental incubation of two nests by a pair of Malaysian plovers. „Wader Study Group Bulletin”. 109, s. 121–122, 2006.
Yasué, M., Patterson, A., Dearden, P.. Are salt flats suitable alternative breeding habitats for Malaysian plovers Charadrius peronii threatened by beach habitat loss in Thailand?. „Bird Conservation International”. 17, s. 211–223, 2007. DOI: 10.1017/S0959270907000780.
Yasué, M. Dearden, P.. The parental sex roles of Malaysian plovers during territory acquisition, incubation and chick-rearing. „Journal of Ethology”. 26 (1), s. 99–112, 2007.