Skałomyszy
| Petromyscinae | |||
| Roberts, 1951[1] | |||
| Systematyka | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | zwierzęta | ||
| Typ | strunowce | ||
| Podtyp | kręgowce | ||
| Gromada | ssaki | ||
| Podgromada | żyworodne | ||
| Rząd | gryzonie | ||
| Podrząd | Supramyomorpha | ||
| Infrarząd | myszokształtne | ||
| Nadrodzina | myszowe | ||
| Rodzina | malgaszomyszowate | ||
| Podrodzina | skałomyszy | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
| Podrodzina: Petromyscus O. Thomas, 1926 | |||
| Rodzaje i gatunki | |||
| |||
| |||
| |||
Skałomyszy (Petromyscinae) – monotypowa podrodzina ssaków z rodziny malgaszomyszowatych (Nesomyidae).
Zasięg występowania
Podrodzina obejmuje gatunki występujące w północnej Afryce (Angola, Namibia i Południowa Afryka)[4][5][6].
Morfologia
Długość ciała (bez ogona) 63–98 mm, długość ogona 76–122 mm, długość ucha 10–18 mm, długość tylnej stopy 13–21 mm; masa ciała 12–31 g[5][7].
Systematyka
Rodzaj zdefiniował w 1926 roku angielski zoolog Oldfield Thomas w artykule poświęconym pozycji systematycznej rodzajów niektórych afrykańskich myszowatych dotychczas zgrupowanych w Aethomys i Praomys, opublikowanym w czasopiśmie The Annals and magazine of natural history[2]. Gatunkiem typowym jest (oryginalne oznaczenie) skałomysz karłowata (P. collinus).
Etymologia
Petromyscus: gr. πετρα petra ‘skała’[8]; μυσκος muskos ‘myszka’, zdrobnienie od μυς mus, μυος muos ‘mysz’[9].
Podział systematyczny
Do podrodziny należy jeden rodzaj skałomysz[3] (Petromyscus) z następującymi gatunkami[10][7][4]:
| Grafika | Gatunek | Autor i rok opisu | Nazwa zwyczajowa[3] | Podgatunki[5][4][7] | Rozmieszczenie geograficzne[5][4][7] | Podstawowe wymiary[5][7][a] | Status IUCN[11] |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Petromyscus shortridgei | O. Thomas, 1926 | skałomysz półpustynna | gatunek monotypowy | skalisty teren w skrajnie południowo-zachodniej Angoli i północnej Namibii | DC: 6,5–9,8 cm DO: 7,4–10,4 cm MC: 12–31 g | LC | |
| Petromyscus monticularis | O. Thomas & Hinton, 1925 | skałomysz skalista | gatunek monotypowy | skaliste obszary w południowej Namibii i północno-zachodniej Południowej Afryce | DC: 6,3–9,3 cm DO: 6,6–8,4 cm MC: brak danych | LC | |
| Petromyscus barbouri | Shortridge & T.D. Carter, 1938 | skałomysz sukulentowa | gatunek monotypowy | endemit wschodniej Południowej Afryki (skaliste wychodnie z soczystą roślinnością) | DC: 7,1–7,5 cm DO: 7,6–8,9 cm MC: 14–16 g | LC | |
| Petromyscus collinus | O. Thomas & Hinton, 1925 | skałomysz karłowata | gatunek monotypowy | południowo-zachodnia Angola na południe przez zachodnią Namibię do zachodniej Południowej Afryki | DC: 7,2–9,3 cm DO: 7,8–12,2 cm MC: 14–24 g | LC |
Kategorie IUCN: LC – gatunek najmniejszej troski.
Uwagi
- ↑ DC – długość ciała; DO – długość ogona; MC – masa ciała
Przypisy
- ↑ A. Roberts: The Mammals of South Africa. Johannesburg: Trustees of "The Mammals of South Africa" Book Fund, 1951, s. 434. (ang.).
- ↑ a b O. Thomas. The generic position of certain African Muridæ, hitherto referred to Æthomys and Praomys. „The Annals and magazine of natural history”. Ninth Series. 17 (99), s. 179, 1926. DOI: 10.1080/00222932608633387. (ang.).
- ↑ a b c Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 234–235. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b c d C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 334. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ a b c d e S. Goodman & A. Monadjem: Family Nesomyidae (Pouched Rats, Climbing Mice and Fat Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (red. red.): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 193–194. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (red. red.): Genus Petromyscus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-11-20].
- ↑ a b c d e Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 216. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 190.
- ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 160.
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, J. Zijlstra & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.13) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2024-08-23]. (ang.).
- ↑ Taxonomy: Petromyscus – Genus. The IUCN Red List of Threatened Species. [dostęp 2024-08-22]. (ang.).
Bibliografia
- E.C. Jaeger: Source-book of biological names and terms. Wyd. 3 (Revised second printing). Springfield: Charles C. Thomas, 1959, s. 1–316. (ang.).
