Spaniel pikardyjski
Spaniel pikardyjski na Światowej Wystawie Psów Rasowych w Poznaniu | |||
Inne nazwy | Epagneul Picard, Picardy Spaniel | ||
---|---|---|---|
Kraj patronacki | Francja | ||
Kraj pochodzenia | Francja[1] | ||
Wymiary | |||
Wysokość | 55-60 cm | ||
Masa | 20-25 kg | ||
Klasyfikacja | |||
FCI | Grupa VII, Sekcja 1, | ||
|
Spaniel pikardyjski – rasa psów, należąca do grupy wyżłów (sekcja: wyżły kontynentalne, typ: „spaniel”). Podlega próbom pracy[1].
Rys historyczny
Pies ten pochodzi z doliny Sommy w regionie Pikardii w północnej Francji. Po raz pierwszy zaprezentowany podczas paryskiej wystawy psów w 1904.
Użytkowość
Rasa ta hodowana jest w dolinie Sommy do polowań na bekasy i kaczki.
Temperament
Towarzyski, łagodny wesoły. Ceniony pies do towarzystwa. Łatwy w szkoleniu, lubi przypodobać się właścicielowi.
Zachowanie w środowisku
Żyje zgodnie z innymi psami i zwierzętami. Cierpliwy wobec dzieci. Jest czujny i zawsze zapowiada obecność obcych, a w razie konieczności gotów do obrony.
Ruch
Wymaga dużo ruchu. Wskazane, by spaniel pikardyjski miał możliwość biegania. Często lubią zabawy (np. aportowanie) i pływanie.
Budowa
Silne kończyny, czaszka szeroka i okrągła z zaznaczonym guzem potylicznym. Szeroka klatka piersiowa, szyja dobrze umięśniona. Uszy osadzone dość nisko.
Szata i umaszczenie
Włosy o średniej długości są gładkie lub lekko faliste. Czarne i białe włosy są tak przemieszane, że sierść sprawia wrażenie błękitnej. Spotyka się egzemplarze o maści szarej z czekoladowym przesianiem.
Popularność w Polsce
W Polsce rasa jest mało popularna.
Przypisy
Bibliografia
- Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. Warszawa: Carta Blanca. Grupa Wydawnicza PWN, 2012. ISBN 978-83-7705-179-5.