Spirit of St. Louis
Samolot Spirit of St. Louis w National Air and Space Museum | |||
Dane podstawowe | |||
Państwo | Stany Zjednoczone | ||
---|---|---|---|
Producent | Granville Brothers Aircraft | ||
Typ | |||
Konstrukcja | mieszana | ||
Załoga | 1 | ||
Historia | |||
Data oblotu | kwiecień 1927 | ||
Liczba egz. | 1 | ||
Dane techniczne | |||
Napęd | Wright Whirlwind J-5 | ||
Moc | 220 KM | ||
Wymiary | |||
Rozpiętość | 14 m | ||
Długość | 8,22 m | ||
Wysokość | 2,46 m | ||
Powierzchnia nośna | 30,65 m² | ||
Masa | |||
Własna | 967 kG | ||
Startowa | 2329 kG | ||
Zapas paliwa | 2000 l | ||
Osiągi | |||
Prędkość maks. | 207 km/h | ||
Prędkość przelotowa | 190 km/h | ||
Prędkość minimalna | 114 km/h (przy pełnym obciążeniu) | ||
Pułap | 5000 m | ||
Zasięg | 6615 km | ||
Dane operacyjne | |||
Użytkownicy | |||
Charles Lindbergh | |||
Rzuty | |||
|
Spirit of St. Louis – amerykański samolot rajdowy, skonstruowany dla Charlesa Lindbergha, na którym dokonał on pierwszego w historii samotnego przelotu nad Atlantykiem z nowojorskiego Long Island do Paryża.
Historia
Prototyp samoloty został oblatany w kwietniu 1927 r. Samolot był dostosowaną, dla potrzeb planowanego przelotu nad Atlantykiem, wersją seryjnie produkowanego modelu Ryan M-2[1]. Planowana przez Charlesa Lindbergha trasa wytyczona została między Long Island w stanie Nowy Jork, a Paryżem, zaś zakup samolotu sfinansowały organizacje finansowe z Saint Louis, co znalazło odzwierciedlenie w nazwie. 20 maja rozpoczął się trwający 33 i pół godziny lot na liczącej 5800 km trasie Nowy Jork–Paryż[2]. Charles Lindbergh tym lotem jako pierwszy samotny pilot pokonał Atlantyk bez lądowania[3] (przed nim Atlantyk pokonali Brytyjczycy John Alcock i Arthur Whitten Brown na samolocie Vickers Vimy).
Opis konstrukcji
Jednoosobowa, oszklona kabina pilota pozbawiona była przedniej szyby, której rolę przejął wmontowany peryskop[4]. Samolot miał konstrukcję mieszaną. Był górnopłatem zastrzałowym, którego kadłub stanowiła spawana z rur stalowych kratownica, w przedniej części kryta blachą w tylnej płótnem. Skrzydła, podparte parą zastrzałów z każdej strony kadłuba, były drewnianą konstrukcją dwudźwigarową pokrytą w części sklejką i płótnem. Zarówno w kadłubie jak i w skrzydłach znajdowały się zbiorniki paliwa mogące pomieścić ponad 2000 l paliwa. Powierzchnie sterowe stanowiły nieoprofilowane i podparte zastrzałami, zbudowane na szkielecie z rur stalowych, pokryte płótnem ruchome elementy zewnętrzne samolotu. Stałe podwozie składało się z amortyzowanych gumą, trójgoleniowych dwóch kół i płozy ogonowej. Urządzeniem napędowym było stałe, dwupłatowe, metalowe śmigło[2].
Dane techniczne
Napędzany 9 cylindrowym silnikiem gwiazdowym Wright Whirlwind J-5, o mocy 220 KM samolot miał rozpiętość skrzydeł 14 m, długość 8,22 m i wysokość 2,46 m. Powierzchnia nośna wynosiła 30,65 m². Przy ciężarze własnym wynoszącym 967 kg i całkowitym 2329 kg osiągał prędkość przelotową 190 km/h. Prędkość[2] maksymalna wynosiła 207 km/h, zaś minimalna przy pełnym obciążeniu wynosiła 114 km/h. Pułap jaki samolot mógł osiągnąć wynosił 5000 m, zaś zasięg 6615 km[3].
Przypisy
- ↑ Kazimierz Dąbrowski: Przegląd samolotów sportowych i ich osiągnięć. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1964, s. 42.
- ↑ a b c Kazimierz Dąbrowski: Przegląd samolotów sportowych i ich osiągnięć. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1964, s. 218–219.
- ↑ a b Bartłomiej Kozłowski: Pierwszy przelot samolotem przez Atlantyk. [dostęp 2011-07-01].
- ↑ Samoloty niezapomniane modele 2013 ↓, s. 135.
Bibliografia
- Samoloty niezapomniane modele. Warszawa: Grupa Wydawn. Foksal, 2013. ISBN 978-83-280-0077-3. OCLC 881384238.
Linki zewnętrzne
- Technical Preparation of the Airplace "Spirit of St. Louis", written for the Natiobal Advisory Committee for Aeronautics, by Donald A. Hall, Washington July 1927.
- Ryan NYP „Spirit of St. Louis”. airandspace.si.edu. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-07-15)]..
- Britannica: topic/Spirit-of-Saint-Louis
- SNL: Spirit_of_St._Louis