Staw szczytowo-obrotowy

Staw szczytowo-obrotowy, dolny staw głowy (łac. articulatio atlantoaxialis) – w anatomii człowieka staw łączący I i II kręgi szyjne (kręg szczytowy i kręg obrotowy). Pod względem budowy jest stawem jednoosiowym, śrubowy[1]. W jego skład wchodzą parzyste stawy boczne (powierzchnie stawowe kręgu I i II, ruch ślizgowy, wiotkie torebki stawowe) oraz stawy pośrodkowe przedni i tylny (między zębem kręgu II i łukiem przednim kręgu I oraz między zębem a więzadłem poprzecznym kręgu I)[1][2].

W stawie odbywają się ruchy głowy wokół osi pionowej[1][2] (ok. 30° w każdą stronę; obrót głowy do 90° odbywa się przy udziale wszystkich kręgów szyjnych) oraz ruchy pionowe zęba kręgu II względem kręgu I, spowodowane morfologią tychże struktur[1]. Występują też minimalne ruchy pochylania i unoszenia głowy[1].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e Adam Bochenek, Michał Reicher: Anatomia człowieka. Wyd. 11(7). T. 1: Anatomia ogólna : kości, stawy i więzadła, mięśnie. Warszawa: PZWL, 1999, s. 255-261.
  2. ↑ a b Witold Sylwanowicz (red.), Adam Krechowiecki, Wiesław Łasiński, Olgierd Narkiewicz: Anatomia człowieka: podręcznik dla studentów medycyny. Wyd. 2. Warszawa: PZWL, 1974, s. 135-136.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.