Strofy na turniej wspaniałego Juliana Medyceusza

Strofy na turniej wspaniałego Juliana Medyceusza (wł. Stanze cominciate per la giostra del Magnifico Giuliano de’ Medici) – nieukończony epos włoskiego renesansowego poety Angela Ambroginiego, zwanego Poliziano z 1475^[1]. Utwór jest napisany oktawą^[2] (wł. ottava rima)^[3], czyli strofą ośmiowersową rymowaną abababcc^[4], układaną jedenastozgłoskowcem (wł. endecasillabo)^[5]. Opowiada w zawoalowany sposób o miłości Giuliana de’ Medici (nazwanego Juliem) do Simonetty Cattaneo (nazywanej tylko imieniem)^[1]. Utwór liczy niespełna dwie księgi^[1].

Le gloriose pompe e’ fieri ludi

della città che ’l freno allenta e stringe

a magnanimi Toschi, e i regni crudi

di quella dea che ’l terzo ciel dipinge,

e i premi degni alli onorati studi,

la mente audace a celebrar mi spinge,

sì che i gran nomi e i fatti egregi e soli

fortuna o morte o tempo non involi.

Epos Poliziana jest jednym z pierwszych włoskich dzieł epickich oktawą zaplanowanych na wielka skalę obok poematów Morgante Luigiego Pulciego i Roland zakochany Mattea Marii Boiarda. Fragmenty poematu Angela Poliziana przełożył na język polski Edward Porębowicz. Ukazały się one pod skróconym tytułem Turniej w antologii Panteon wielkich twórców poezji i prozy, wydanej na początku lat trzydziestych XX wieku^[6]

• Stanze de messer Angelo Politiano cominciate per la giostra del magnifico Giuliano di Pietro de Medici/Libro I. it.wikisource.org. [dostęp 2016-11-30]. (wł.).