Superintendentura Oborniki-Chodzież Ewangelickiego Kościoła Unijnego
Superintendentura Oborniki-Chodzież Ewangelickiego Kościoła Unijnego – jednostka organizacyjna Ewangelickiego Kościoła Unijnego w Polsce istniejąca w okresie II Rzeczypospolitej i obejmująca grupę gmin kościelnych (zborów) czyli parafii tego Kościoła, skupionych wokół miast Oborniki i Chodzież.
Dane statystyczne
Parafia | Liczba wiernych (1937)[1] |
---|---|
Budziszewko pow. Oborniki | 655 |
Bukowiec pow. Oborniki | 1300 |
Murowana Goślina pow. Oborniki | 1470 |
Oborniki | 1200 |
Połajewo | 856 |
Ryczywół | 460 |
Ludomy pow. Oborniki | 387 |
Rogoźno Runowo pow. Węgrowiec | 1801 |
Tarnówko pow. Oborniki | 477 |
Budzyń pow. Chodzież | 1050 |
Sokołowo pow. Chodzież | 760 |
Stróżewo pow. Chodzież | 600 |
Chodzież | 1650 |
Stróżewice pow. Chodzież | 450 |
Zacharzyn pow. Chodzież | 735 |
Galeria
- Dawny kościół ewangelicki w Ludomach, obecnie katolicki kościół Niepokalanego Poczęcia NMP
- Dawny kościół ewangelicki w Tarnówku, obecnie katolicki kościół pw. Matki Bożej Szkaplerznej
- Dawny kościół ewangelicki w Zacharzynie, obecnie katolicki kościół pw. Matki Boskiej Królowej Polski
Przypisy
- ↑ Stefan Grelewski, Wyznania protestanckie i sekty religijne w Polsce współczesnej, Lublin 1937, s. 327-328.