Syrbacy

Syrbacy
Rok założenia

1985

Rok rozwiązania

2014

Pochodzenie

Warszawa Polska

Gatunek

folk, country, reggae, jazz

Aktywność

1985-1995, koniec lat 90.-2014

Wydawnictwo

Tonpress
Konador

Powiązania

Jim Craig
Galeria Instrumentów Folkowych
Familiada
Piknik Country

Skład
Antoni Kania
Katarzyna Kania-Stróżewska
Witold Żuk
i in.
Byli członkowie
Adam Gzyra
Jacek Olesiak
Tadeusz Konador
i in.

Syrbacy – polski zespół folkowy o płynnym składzie, założony w 1985 roku w Warszawie. Unikalny w Europie projekt muzyczny, którego członkowie traktowali muzykę z przymrużeniem oka i kreowali tradycyjne słowiańskie brzmienia we współczesnej odsłonie, głównie przy pomocy prymitywnych instrumentów etnicznych – z epoki, a także własnej roboty.

Historia

Zespół węgierski, Délibáb miałam okazję nagrywać w 1976 podczas festiwalu w Zakopanem (wraz z Anną Szotkowską)... Było to moje pierwsze i dlatego ważne spotkanie z muzyką odkrywaną przez młodych nauczycieli z Debreczyna. Grali na rekonstruowanych instrumentach muzycznych, a żeby je zdobyć, jeździli po wsiach szukając starych muzykantów i budowniczych instrumentów, bo ta tradycja wówczas nie była tam żywa [mowa o Węgrzech, inaczej było wśród Węgrów w Rumunii]... Audycję o zespole Délibáb usłyszał Antoni Kania, i niebawem (po kilku latach) pod jej wpływem stworzył zespół Syrbacy, jeden z dwóch pierwszych zespołów folkowych, a więc taki, który muzyce ludowej dodaje nieco własnej weny i ekspresji, własnego wyobrażenia o muzyce ludowej

Maria Baliszewska Jak to się zaczęło. Rozważania o folku (MuzykaTradycyjna.pl)

Cały czas mi chodziło po głowie, jaką receptę znaleźć na polski folklor – ale w wersji rozrywkowej, eksportowej i strawnej dla przeciętnego, zmęczonego PRL-owskim folkloryzmem, ucha. Mój ojciec pochodził z Rzochowa, a druga część rodziny wywodzi się ze Lwowa, gdzie są silne tradycje polskie, patriotyczne i muzyczne. To już miałem 50 procent wkładu... Doszedłem do wniosku, że na pierwszym planie powinny być instrumenty (strona wizualna też jest ważna). Muzyka także musi być strawna, przystosowana do współczesnego ucha

Antoni Kania Tadek u Antka, Antek u Tadka

Liderem i pomysłodawcą grupy był multiinstrumentalista, aranżer, kolekcjoner i twórca instrumentów Antoni Kania[1]. Syrbacy grali na starych, zapomnianych instrumentach. Na instrumentarium zespołu składały się zarówno instrumenty oryginalne, jak i te zrekonstruowane na podstawie rycin, wzorów i opisów. Na jego repertuar składały się, m.in. polskie przyśpiewki, muzyka country i słowiańsko-żydowska, czy ballady rosyjsko-cygańskie. Tematy muzyczne czerpano w dużej mierze z twórczości Oskara Kolberga. Kania nie chciał wiernie odtwarzać muzyki ludowej sprzed wieków, choć chciał zachować jej folkowy rodowód. Jego celem było jej uwspółcześnienie (uważał, że tylko wtedy nie wymrze), stąd w aranżacjach utworów pojawiały się takie style muzyczne, jak: country, reggae, czy jazz. Pierwszych samodzielnych nagrań radiowych zespół dokonał w 1987 roku (m.in. Opowieść lirnika, Lipka, Podolanka). Kani towarzyszyli wówczas: Witold Żuk i Adam Gzyra[2]. Ponadto zespół miał na swoim koncie dwie EPki dla Tonpressu (N-83 i N-86) oraz nagraną w składzie: Antoni Kania (skrzypce), Adam Gzyra (mandolina)[2], Witold Żuk (gitara basowa) i Jacek Olesiak (perkusja) czwórkę szkockiego piosenkarza Jima Craiga (Tonpress N-85, 1986)[3]. W 1988 roku odszedł Gzyra, którego zastąpił Mirosław Rogalski, a w ostatnich latach działalności grupy zamiast Rogalskiego występowała córka Antoniego Katarzyna Kania-Stróżewska. Z Syrbakami współpracowało wielu artystów, m.in. Tadeusz Konador[4]. W połowie lat 90. zespół zawiesił działalność[5]. Aktor Stanisław Jaskułka namówił Kanię do wzięcia udziału w programie telewizyjnym o wójtach, co spowodowało udany powrót Syrbaków na estradę[5]. Pod koniec marca 1999 roku wyemitowano odcinek specjalny Familiady[6], którego zwycięzcami zostali muzycy formacji (już wówczas z Grodziska Mazowieckiego). Zespół wystąpił na wielu festiwalach folkowych (i nie tylko, np. II Ogólnopolski Przegląd Polskich Komedii Filmowych w Lubomierzu, w sierpniu 1998 roku[7]) w kraju[8] i w całej Europie, m.in. we: Francji (Nantes, Lazurowe Wybrzeże, Montpellier i in.), Niemczech (Rudolstadt[9], Cottbus i in.), Belgii, Luksemburgu, Austrii, Rosji, Czechach i na Słowacji. Syrbacy występowali na jednej scenie z Ravim Shankarem i Demisem Roussosem, jako zespół akompaniujący Jima Craiga, koncertowali także za granicą z polskimi zespołami rockowymi[4]. Zespół wielokrotnie gościł na mrągowskim Pikniku Country, gdzie w 2000 roku otrzymał I nagrodę w konkursie "Piosenki Radia Kierowców" za utwór Ja jestem odlotowym kierowcą zawodowym, w 2001 r. II nagrodę za piosenkę pt. Na przejściu w Kołbaskowie, zaś w 2002 wręczono mu na tym festiwalu "Złotego Trucka". W 2004 roku nakładem wydawnictwa Konador, ukazał się album pt. Antek Kania jako Syrbacy oraz polskie instrumenta (CDKRP 011)[10]. Po przeprowadzce do Grodziska Mazowieckiego Kania w 1997 roku[11] zorganizował w salkach katechetycznych w budynku Kościoła Przemienienia Pańskiego przy ul. Łącznej w grodziskiej dzielnicy Łąki[8], wyprzedzającą swoją epokę "Galerię Instrumentów Folkowych". Jest to jedyny w Polsce, w Europie, a także na świecie[4] zbiór ponad tysiąca instrumentów, przeszkadzajek, i zabawek muzycznych starych i konstruowanych współcześnie. W ostatnich latach swojego życia Antoni Kania mieszkał we wsi Jesionka[12]. Zmarł w nocy, z 10 na 11 lipca 2014 roku[5]. Wówczas przestał też istnieć zespół Syrbacy[13]. Po jego śmierci "Galerię Instrumentów Folkowych" prowadzi córka muzyka Katarzyna wraz z mężem Pawłem Stróżewskim. Kolekcja instrumentów w dalszym ciągu jest rozbudowywana[13], powstał także zespół muzyczny "Syrbacy Dzieciacy".

W latach 90. XX w. u Antoniego Kani (w "Galerii Instrumentów Folkowych") nauki pobierali muzycy Kapeli ze Wsi Warszawa[14].

Przypisy

  1. Maria Baliszewska: Jak to się zaczęło. Rozważania o folku. 2015. [dostęp 2019-07-22]. (pol.).
  2. a b Początki i lata 80. XX wieku. pismofolkowe.pl. [dostęp 2023-01-03]. (pol.).
  3. Jacek Żyliński: Syrbacy. kppg.waw.pl. [dostęp 2019-07-10]. (pol.).
  4. a b c Antoni Kania: Tadek u Antka, Antek u Tadka. pismofolkowe.pl. [dostęp 2019-07-11]. (pol.).
  5. a b c Witt Wilczyński: Staszek o Antku. folk24.pl, 2014-08-12. [dostęp 2019-07-10]. (pol.).
  6. Andrzej Łukaszek: TVP skopańskim dzieciom (str. 8). tbc.tarnobrzeg.pl, 1999-03-18. [dostęp 2019-07-10]. (pol.).
  7. Program estradowy. II Ogólnopolski Przegląd Polskich Komedii Filmowych w Lubomierzu (str. 5). jbc.jelenia-gora.pl, 1998-08. [dostęp 2019-07-11]. (pol.).
  8. a b Bregović z Łąk. villafoksal.org. [dostęp 2019-07-11]. (pol.).
  9. Various – Tanz & Folkfest Rudolstadt '98. www.discogs.com. [dostęp 2019-07-28]. (pol.).
  10. Tadeusz Konador: Konador. www.folk.pl. [dostęp 2019-07-10]. (pol.).
  11. Daria Głowacka: Muzyczny samouk. 2015-04-10. [dostęp 2019-07-27]. (pol.).
  12. Maria Baliszewska: Audycja wspomnieniowa Polskiego Radia o Antku Kani (część 2). www.galeria-folk.pl. [dostęp 2019-07-10]. (pol.).
  13. a b Paweł Stróżewski: Galeria Instrumentów Folkowych (Spot). www.youtube.com, 2017-03-18. [dostęp 2019-07-10]. (pol.).
  14. Maria Wieczorkiewicz: Reportaż Polskiego Radia z Galerii Instrumentów Folkowych. www.galeria-folk.pl. [dostęp 2019-07-13]. (pol.).

Bibliografia

  • Syrbacy (RMF.FM)
  • Pomysły Antoniego Kani wyprzedziły epokę (Polskie Radio Program II)
  • Galeria Instrumentów Folkowych w Grodzisku Mazowieckim

Linki zewnętrzne