Szponiastonóg żółtogardły
| Pternistis leucoscepus[1] | |||
| (G. R. Gray, 1867) | |||
 | |||
| Systematyka | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | zwierzęta | ||
| Typ | strunowce | ||
| Podtyp | kręgowce | ||
| Gromada | ptaki | ||
| Podgromada | Neornithes | ||
| Infragromada | ptaki neognatyczne | ||
| Rząd | grzebiące | ||
| Rodzina | kurowate | ||
| Podrodzina | bażanty | ||
| Plemię | Coturnicini | ||
| Rodzaj | Pternistis | ||
| Gatunek | szponiastonóg żółtogardły | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
 najmniejszej troski | |||
| Zasięg występowania | |||
 | |||
| |||
| |||
Szponiastonóg żółtogardły[3] (Pternistis leucoscepus) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny kurowatych (Phasianidae), podrodziny bażantów (Phasianinae). Występuje we wschodniej Afryce. Nie jest zagrożony wyginięciem.
Podgatunki i zasięg występowania
Międzynarodowy Komitet Ornitologiczny (IOC) wyróżnia dwa podgatunki P. leucoscepus[4]:
- P. l. leucoscepus (G. R. Gray, 1867) – Erytrea i przyległy obszar w północnej Etiopii
- P. l. infuscatus Cabanis, 1868 – północna Somalia i Dżibuti na południe przez Etiopię, wschodni Sudan Południowy, południową Somalię, północno-wschodnią Ugandę i Kenię po północno-środkową Tanzanię
Opis gatunku
- Wymiary średnie
- Wysokość – 35 cm[5]
- Biotop
Suchy lub półsuchy step z niską trawą i występującym buszem. Również brzegi rzek, lasów[5].
- Gniazdo
W zagłębieniu w ziemi składane jest do 5 jaj[5].
Status
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje szponiastonoga żółtogardłego za gatunek najmniejszej troski (LC – least concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Liczebność światowej populacji nie została oszacowana; w 1994 i 2000 roku ptak opisywany był jako pospolity. Trend liczebności populacji jest spadkowy[2].
Przypisy
- ↑ a b Pternistis leucoscepus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b Pternistis leucoscepus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Coturnicini Reichenbach, 1848 (wersja 2020-07-21). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-08-31].
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Pheasants, partridges, francolins. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-08-31]. (ang.).
- ↑ a b c Peter C. Alden, Richard D. Estes, Duane Schlitter, Bunny McBride: National Audobon Society Field Guide to African Wildlife. Wyd. 12. New York: Alfred A. Knopf, 2014, s. 706-7. ISBN 978-0-679-43234-0.
Linki zewnętrzne
- Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).
- SNL: gulstrupefrankolin
