Tarczówka krążkowata
 | |||
| Systematyka | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | grzyby | ||
| Typ | podstawczaki | ||
| Klasa | pieczarniaki | ||
| Rząd | |||
| Rodzina | skórnikowate | ||
| Rodzaj | tarczówka | ||
| Gatunek | tarczówka krążkowata | ||
| Nazwa systematyczna | |||
| Aleurodiscus disciformis (DC.) Pat. Bull. Soc. bot. Fr. 10(2): 80 (1894) | |||
| |||
Tarczówka krążkowata (Aleurodiscus disciformis (DC.) Pat.) – gatunek grzybów z rodziny skórnikowatych (Stereaceae)[1].
Systematyka i nazewnictwo
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Aleurodiscus, Stereaceae, Russulales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy opisał go w 1815 r. Augustin Pyramus de Candolle nadając mu nazwę Thelephora discoformis. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1894 r. Narcisse Théophile Patouillard[1].
Ma 9 synonimów. Niektóre z nich:
- Aleurocystidiellum disciforme (DC.) Boidin, Terra & Lanq. 1968
- Peniophora borealis (Peck) Burt, 1926[2].
W 1889 r. Franciszek Błoński nadał mu polską nazwę skórnik tarczowaty, w 1983 r. Barbara Gumińska i Władysław Wojewoda zmienili ją na tarczówka krążkowata, w 2003 r. W. Wojewoda zaproponował nazwę tarczóweczka krążkowata. Spójna z nazwą naukową jest nazwa tarczówka krążkowata[3]
Morfologia
- Owocnik
Rozpostarty, lub rozpostarto-odgięty, o szerokości 2–4 cm i grubości ok. 1 mm, kształtem dopasowujący się do pęknięć kory drzewa na których żyje, z wiekiem popękany. Brzeg nie przyrośnięty, a czasami odgięty. Powierzchnia hymenialna gładka, czasem z małymi guzkami, w kolorze białawo-żółtoszarawym. Powierzchnia zewnętrzna kremowo-brązowa, lekko strefowana[4].
- Cechy mikroskopowe
Zarodniki 12,8–20,1 × 8,8–15,5, Q = 1,7. Gleocystydy 46,8–104.6 × 3,3–11,5, Q = 5,6[4].
Występowanie
Tarczówka krążkowata występuje w Ameryce Północnej, Europie i Azji. Najwięcej stanowisk podano w Europie[5]. W Polsce W. Wojewoda w 2003 r. przytoczył 4 stanowiska[3]. Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma kategorię E – gatunek wymierający, którego przeżycie jest mało prawdopodobne, jeśli nadal będą działać czynniki zagrożenia[6].
Nadrzewny grzyb saprotroficzny. Występuje w lasach liściastych i mieszanych na starych, żywych pniach oraz na pniakach dębów[3].
Przypisy
- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2022-04-18] .
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2022-04-18] .
- ↑ a b c WładysławW. Wojewoda WładysławW., Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1 .
- ↑ a b Aleurodiscus disciformis [online] [dostęp 2022-04-18] .
- ↑ Miejsca występowania Aleurodiscus disciformis na świecie (mapa) [online] [dostęp 2022-04-18] .
- ↑ ZbigniewZ. Mirek ZbigniewZ. i inni, Czerwona lista roślin i grzybów Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, PAN, 2006, ISBN 83-89648-38-5 .
