Tlenek niklu(III)

Tlenek niklu(III)
próbka związku
Nazewnictwo
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
konst.

tritlenek diniklu

Inne nazwy i oznaczenia
Stocka

tlenek niklu(III)

Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

Ni2O3

Masa molowa

165,38 g/mol

Wygląd

czarnoszare kryształy[1]

Identyfikacja
Numer CAS

1314-06-3

PubChem

10313272

SMILES
[O-2].[O-2].[O-2].[Ni+3].[Ni+3]
InChI
InChI=1S/2Ni.3O/q2*+3;3*-2
InChIKey
GNMQOUGYKPVJRR-UHFFFAOYSA-N
Właściwości
Rozpuszczalność w wodzie
nierozpuszczalny[1]
w innych rozpuszczalnikach
roztwarza się w gorących kwasach[1]
Temperatura rozkładu

ok. 600 °C[1]

Niebezpieczeństwa
Globalnie zharmonizowany system
klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
Na podstawie podanego źródła[2]
Wykrzyknik Zagrożenie dla zdrowia
Niebezpieczeństwo
Zwroty H

H317, H350i, H372, H413

Zwroty P

brak wiarygodnych danych

Podobne związki
Podobne związki

NiO, Ni
3
O
4

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Tlenek niklu(III), Ni
2
O
3
nieorganiczny związek chemiczny z grupy tlenków, zawierający nikiel na III stopniu utlenienia. Według XIX-wiecznej procedury opisanej przez Henry’ego Motta, powstaje podczas kalcynowania azotanu niklu(II) w umiarkowanej temperaturze[3]. Tworzy czarnoszare kryształy nierozpuszczalne w wodzie, które można roztworzyć w gorących kwasach[1]. Podczas prażenia rozkłada się do tlenku niklu(II) i tlenu[3].

W rzeczywistości jego istnienie w formie bezwodnego tlenku o składzie stechiometrycznym Ni
2
O
3
jest wątpliwe. W wyniku utleniania soli niklu(II) wytrąca się tlenek uwodniony, Ni
2
O
3
·H
2
O
, czyli Ni(O)OH[4][5].

Przypisy

  1. a b c d e CRC Handbook of Chemistry and Physics, William M.W.M. Haynes (red.), wyd. 97, Boca Raton: CRC Press, 2016, s. 4-75, ISBN 978-1-4987-5429-3  (ang.).
  2. Dinickel trioxide, [w:] GESTIS-Stoffdatenbank [online], Institut für Arbeitsschutz der Deutschen Gesetzlichen Unfallversicherung, ZVG: 570205 [dostęp 2021-10-31]  (niem. • ang.).
  3. a b HenryH. Mott HenryH., The Chemist’s Manual. A Practical Treatise on Chemistry, Qualitative and Quantitative Analysis, Stoichiometry, Blowpipe Analysis, Mineralogy, Assaying, Toxicology, Etc., Etc., Etc, 1877, s. 102–103  (ang.).
  4. KeithK. Lascelles KeithK. i inni, Nickel Compouns, [w:] Ullmann’s Encyclopedia of Industrial Chemistry, Weinheim: Wiley‐VCH, 2005, s. 3, DOI: 10.1002/14356007.a17_235.pub2  (ang.).
  5. AdamA. Bielański AdamA., Podstawy chemii nieorganicznej, wyd. 5, t. 2, Warszawa: PWN, 2002, s. 947, ISBN 83-01-13654-5 .