Urzut
| wieś | |||
 | |||
| Państwo |
| ||
|---|---|---|---|
| Województwo | |||
| Powiat | pruszkowski | ||
| Gmina | Nadarzyn | ||
| Sołectwo | Urzut-Kostowiec | ||
| Liczba ludności (2021) | 638[2] | ||
| Strefa numeracyjna | 22 | ||
| Kod pocztowy | 05-830[3] | ||
| Tablice rejestracyjne | WPR | ||
| SIMC | 0005492[4] | ||
Położenie na mapie gminy Nadarzyn  | |||
Położenie na mapie Polski  | |||
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |||
Położenie na mapie powiatu pruszkowskiego  | |||
 52°04′11″N 20°45′20″E/52,069722 20,755556[1] | |||
| |||
Urzut – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie pruszkowskim, w gminie Nadarzyn[5][4]. Leży nad niewielką strugą Mrówka (zlewnia rzeki Utraty, głównego dopływu Bzury).
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0005500 | Kostowiec | część wsi |
Prywatna wieś szlachecka położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie błońskim ziemi warszawskiej województwa mazowieckiego[6]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa warszawskiego.
Zobacz też
- Urzuty
Przypisy
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 143202
- ↑ Wieś Urzut w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2022-11-30] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1315 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b c GUS. Rejestr TERYT
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Corona Regni Poloniae. Mapa w skali 1:250 000, Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk i Pracownia Geoinformacji Historycznej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Linki zewnętrzne
- Urzut, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XII: Szlurpkiszki – Warłynka, Warszawa 1892, s. 827 .
