Wacław Białkowski
Data i miejsce urodzenia | 30 stycznia 1905 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 25 grudnia 1978 |
Wicewojewoda warszawski | |
Okres | od 1949 |
Przynależność polityczna | Stronnictwo Demokratyczne |
Odznaczenia | |
|
Wacław Białkowski (ur. 30 stycznia 1905 w Białymstoku, zm. 25 grudnia 1978 tamże) – polski urzędnik państwowy, wicewojewoda białostocki (1944–1949) i p.o. wojewody białostockiego (1945; 1947; 1948–1949), wicewojewoda warszawski (1949–1950).
Życiorys
Urodził się w Białymstoku, był synem Jana. Był uczniem Gimnazjum im. Zygmunta Augusta, pomysłodawcą wydawania gazetki Głos Uczniowski[1]. Studiował prawo na Uniwersytecie Stefana Batorego, uzyskując w 1932 stopień magistra. Podczas studiów związany z lewicą akademicką, przyjaźnił się m.in. z Henrykiem Dembińskim i Stefanem Jędrychowskim. Należał do Polskiej Akademickiej Korporacji Chrześcijańskiej „Conradia”[2]. W latach 1933–1939 zatrudniony w administracji państwowej w Postawach i Głębokiem (m.in. jako wicestarosta tych powiatów). Podczas II wojny światowej pracował fizycznie w Białymstoku. W 1945 wstąpił do Stronnictwa Demokratycznego i został członkiem Tymczasowego Zarządu Wojewódzkiego partii w Białymstoku. Od 1946 do 1948 stał na czele Wydziału Administracyjno-Samorządowego Wojewódzkiego Komitetu SD, był również (do 1949) wiceprzewodniczącym tegoż Komitetu. Następnie (do 1950) pełnił analogiczną funkcję w WK Warszawskim. Zasiadał w Radzie Naczelnej SD.
W 1944 objął obowiązki zastępcy pełnomocnika PKWN na województwo białostockie Jerzego Sztachelskiego (de facto: wicewojewody). Formalnie został mianowany wicewojewodą w kwietniu 1945, urząd sprawując do stycznia 1949. W czasie swej pracy na Podlasiu trzykrotnie pełnił obowiązki wojewody ze względu na częste zmiany na tym stanowisku: na wiosnę 1945, od lutego do sierpnia 1947 i od maja 1948 do stycznia 1949. Był pełnomocnikiem rządu ds. nacjonalizacji przemysłu w województwie białostockim. W wyborach w 1947 wpisany na niemandatowe miejsce na liście tzw. Bloku Demokratycznego w okręgu Białystok. Z rekomendacji SD sprawował mandat radnego Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku (1946–1949).
W styczniu 1949 objął funkcję wicewojewody warszawskiego, którą sprawował do okresu reformy administracji publicznej znoszącej urząd wojewody. Pełnił w tym czasie również funkcję sekretarza Miejskiego Komitetu SD w Pruszkowie. Po odejściu z funkcji wicewojewody był m.in. zastępcą rektora Uniwersytetu i Politechniki Warszawskiej ds. administracyjnych. Kontynuował pracę w aparacie partyjnym. W latach 1951–1952 był wiceprzewodniczącym Stołecznego Komitetu partii, a od 1964 członkiem Stołecznego Sądu Partyjnego. Był też m.in. wiceprzewodniczącym Koła Prawników Dzielnicowego Komitetu SD na Mokotowie.
Żonaty z Walerią ze Zdrodowskich (1911–1999).
Zmarł w 1978. Został pochowany na Cmentarzu Farnym w Białymstoku.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
- Złoty Krzyż Zasługi
- Srebrny Krzyż Zasługi (8 maja 1946)[3]
- Odznaka „Zasłużonemu Działaczowi Stronnictwa Demokratycznego”
- Złota Odznaka honorowa „Zasłużony Białostocczyźnie”
- Odznaka XXV-lecia SD
Przypisy
- ↑ KarolK. Łopatecki KarolK., Karol Łopatecki, Sprawa Lili Rudik. Z dziejów szkolnych gazetek ściennych w okresie międzywojennym, „Rocznik Historii Prasy Polskiej” 20 (2017), 2, s. 91–115., „Rocznik Historii Prasy Polskiej”, s. 94 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Conradia. Spis korporantów na stronie Archiwum Korporacyjnego. archiwumkorporacyjne.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-30)]., archiwumkorporacyjne.pl [dostęp 2020-10-06]
- ↑ M.P. z 1946 r. nr 119, poz. 219 „za zasługi, położone przy organizacji administracji publicznej służby zdrowia, oświaty oraz za wydajną pracę”.
Bibliografia
- Wacław Białkowski, Wspomnienia o pracy w województwie białostockim w latach 1944–1949, „Rocznik Białostocki”, Rok V, s. 59–86 (ze zdjęciem na stronie 60).
- Adam Drążek, Wacław Białkowski, [w:] Słownik biograficzny białostocko-łomżyńsko-suwalski (red. Adam Dobroński), zeszyt 3, Wydawnictwo Prymat, Białystok 2005, s. 15–17.
- „Kurier Polski”, nr 278 z 28 grudnia 1978, s. 2; Tamże, nr 280 z 31 grudnia 1978–1 stycznia 1979, s. 2 (nekrologi umieszczone przez instancje SD).
- Informacje w BIP IPN.