Witold Żarski

Witold Antoni Żarski

kapitan geograf
Data i miejsce urodzenia	16 stycznia 1899 Piotrków Trybunalski
Data i miejsce śmierci	1940 Charków
Przebieg służby
Siły zbrojne	Armia Austro-Węgier Wojsko Polskie
Formacja	Legiony Polskie
Jednostki	5 Pułk Ułanów Zasławskich 4 Dywizjon Taborów Wojskowy Instytut Geograficzny
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa wojna polsko-bolszewicka II wojna światowa
Odznaczenia

Witold Antoni Żarski herbu Starykoń (ur. 16 stycznia 1899 w Piotrkowie Trybunalskim^[1], zm. 1940 w Charkowie) – kapitan geograf Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Wywodził się ze starej rodziny ziemiańskiej. Był synem lekarza i farmaceuty Józefa Żarskiego h. Starykoń (1853–1917) i Józefy z Psarskich h. Jastrzębiec (1860–1940). Jego braćmi byli Tadeusz – działacz socjalistyczny i komunistyczny, zamordowany w ZSRR w czasie czystek stalinowskich oraz Mieczysław – ofiara ukraińskich nacjonalistów.

Jako nastolatek wstąpił do Legionów Polskich. W czasie walk w latach 1918–1921 służył w 5 pułku ułanów. Odznaczony Krzyżem Walecznych. Po zakończeniu działań wojennych pozostał w służbie wojskowej. Ukończył Oficerską Szkołę Wojsk Taborowych, służył w 4 dywizjonie taborów. W 1927 roku ukończył Oficerską Szkołę Topografów, po której pracował jako topograf w Wojskowym Instytucie Geograficznym^[2]. We wrześniu 1939 roku dostał się do niewoli sowieckiej, trafił do obozu w Starobielsku. Zamordowany wiosną 1940 w siedzibie NKWD w Charkowie. Jego szczątki spoczywają w Piatichatkach na Cmentarzu Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie^[3].

5 października 2007 minister obrony narodowej Aleksander Szczygło – decyzją nr 439/MON^[4] – mianował go pośmiertnie na stopień majora^[5][6]. W dniach 9–10 listopada 2007 roku w Warszawie były odczytywane nazwiska ofiar zbrodni katyńskiej, awansowanych na wyższe stopnie wojskowe i służbowe, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”^[7][8].

• Krzyż Niepodległości (15 kwietnia 1932)^[9]
• Krzyż Walecznych^[10]
• Srebrny Krzyż Zasługi (22 maja 1939)^[11]
• Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921^[10]
• Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości^[10]
• Odznaka „Znak Pancerny”^[10]
• Państwowa Odznaka Sportowa^[10]
• Medal Zwycięstwa (Médaille Interalliée)^[10]

17 kwietnia 2016 roku jego osoba została upamiętniona tabliczką przy pomniku ofiar terroru sowieckiego w latach 1939–1956 w Piotrkowie Trybunalskim^[12].

• jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)
• obozy NKWD dla jeńców polskich
• ofiary zbrodni katyńskiej – zamordowani w Charkowie

• Jerzy Ciesielski, Zuzanna Gajowniczek, Grażyna Przytulska, Wanda Krystyna Roman, Zdzisław Sawicki, Robert Szczerkowski, Wanda Szumińska: Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Jędrzej Tucholski (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2003. ISBN 83-916663-5-2.