Wytyczne techniczne K-3.2 : Zobacz też, Przypisy Wikipedia, wolna encyklopedia

Wytyczne techniczne K-3.2

Wytyczne techniczne K-3.2 – zbiór zasad technicznych dotyczących wykonywania prac geodezyjnych w Polsce związanych ze sporządzaniem map inżynieryjno-gospodarczych zakładów przemysłowych metodą stereofotogrametryczną na podstawie zdjęć lotniczych^[1], wprowadzony^[2] zaleceniem^[3] Dyrektora Biura Rozwoju Nauki i Techniki Głównego Urzędu Geodezji i Kartografii Stanisława Różanka z 11 lutego 1981 do stosowania wytycznych K-3.2 "Sporządzanie map inżynieryjno-gospodarczych zakładów przemysłowych metodą stereofotogrametryczną". Jedynym wydaniem jest wydanie pierwsze z 1981 roku. Wytyczne stanowią uzupełnienie instrukcji technicznej K-3 będącej do 8 czerwca 2012^[4] standardem technicznym w geodezji^[5].

Wytyczne zostały opracowane w Instytucie Geodezji i Kartografii przez zespół w składzie: Grażyna Skalska i Andrzej Wolniewicz zgodnie z zaleceniami Biura Rozwoju Nauki i Techniki GUGiK, reprezentowanego przez Edwarda Jarosińskiego i Stanisława Czrneckiego w celu ujednolicenia sposobu pomiaru, stworzenia racjonalnych warunków sporządzenia map zakładów przemysłowych i dalszego ich wykorzystywania przy sporządzaniu i aktualizacji mapy zasadniczej^[1].

Wytyczne mają charakter wskazówek technologicznych ułożonych zgodnie z procesem tworzenia map^[1]:

analiza istniejących materiałów geodezyjno-kartograficznych
osnowa pomiarowa
fotogrametryczna sygnalizacja punktów i zdjęcia lotnicze
uczytelnienie zdjęć i pomiar uzupełniający
aerotriangulacja
sporządzenie pierworysu mapy

uzupełnionych definicjami m.in.:

mapy inżynieryjno-gospodarczej zakładów przemysłowych – mapa sytuacyjno-wysokościowa w skali 1:500
mapy zakładu przemysłowego – pochodna mapy 1:500 w skali mniejszej lub większej
treści mapy – zgodnie z instrukcją K-1 uzupełnioną, w zależności od rodzaju obiektu, o treść związaną z zagospodarowaniem terenu
średniego błędu numerycznego położenia szczegółów sytuacyjnych – 0,10 m dla I grupy i 0,30 m dla pozostałych

Według wytycznych metryka mapy powinna być zgodna z instrukcją O-2, a prace geodezyjne prowadzone zgodnie z instrukcją G-3^[1].

Zobacz też

Standardy techniczne dotyczące geodezji w Polsce

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d Wytyczne techniczne K-3.2. Warszawa: GUGiK, 1981.
↑ pismo TE.4-422/K-3.2/81 sygnowane przez Główny Urząd Geodezji i Kartografii
↑ w nawiązaniu do zarządzenia nr 1 Prezesa GUGiK z 12 stycznia 1980 roku w sprawie wprowadzenia do stosowania instrukcji technicznej K-3
↑ Dz.U. z 2021 r. poz. 214
↑ Dz.U. z 1999 r. nr 30, poz. 297

Zapoznaj się z zastrzeżeniami dotyczącymi pojęć prawnych w Wikipedii.

Instrukcje i wytyczne techniczne w geodezji w Polsce

Instrukcje techniczne GGK / GUGiK
obowiązujące do 1979

Dział B	instrukcja B-II instrukcja B-III instrukcja B-IV instrukcja B-V instrukcja B-IX
Dział C	instrukcja C-I instrukcja C-III instrukcja C-IV
Dział D	instrukcja D-II

Instrukcje techniczne GGK / GUGiK
obowiązujące w latach 1979–2012

Ogólne – O	instrukcja O-1 instrukcja O-2 instrukcja O-3 instrukcja O-4
Geodezyjne – G	instrukcja G-1 instrukcja G-2 instrukcja G-3 instrukcja G-4 instrukcja G-5 (wytyczne techniczne) instrukcja G-7
Kartograficzne – K	instrukcja K-1 (1979) instrukcja K-1 (1995) instrukcja K-1 (1998) instrukcja K-2 instrukcja K-3

Wytyczne techniczne GGK / GUGiK

Geodezyjne – G	G-1.1 G-1.2 G-1.3 G-1.4 G-1.5 G-1.6 G-1.7 G-1.8 G-1.9 G-1.10 G-1.11 G-1.12 G-2.1 G-2.2 G-2.5 G-3.1 G-3.1: 2007 G-3.2 G-3.4 G-4.1: 1986 G-4.1: 2007 G-4.2 G-4.3 G-4.4 G-4.5 G-5.4
Kartograficzne – K	K-1.1 K-1.2 K-1.3 K-1.4 K-1.5 K-1.6 K-1.7 K-1.8 K-1.9 K-1.10 K-2.1 K-2.2 K-2.3 K-2.4 K-2.5 K-2.6 K-2.7 K-2.8 K-2.9 K-2.10 K-3.1 K-3.2 K-3.3 K-3.4 K-3.6
GIS	GIS-3 GIS-4