Yaël Braun-Pivet

Yaël Braun-Pivet
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

7 grudnia 1970
Nancy

Zawód, zajęcie

polityk, prawniczka

Alma Mater

Université Paris-Nanterre

Stanowisko

minister do spraw terytoriów zamorskich (2022), przewodnicząca Zgromadzenia Narodowego (od 2022)

podpis
Multimedia w Wikimedia Commons

Yaël Braun-Pivet (ur. 7 grudnia 1970 w Nancy[1]) – francuska polityk, prawniczka i działaczka społeczna, posłanka do Zgromadzenia Narodowego i jego przewodnicząca od 2022, w 2022 minister.

Życiorys

Pochodzi z rodziny polskich i niemieckich Żydów; w latach 30. jej dziadkowie osiedlili się we Francji[2]. Ukończyła studia prawnicze na Université Paris-Nanterre, uzyskała magisterium z prawa gospodarczego. Podjęła praktykę prawniczą, zajmując się głównie prawem karnym. Początkowo w swojej kancelarii zatrudnił ją Hervé Témime, później otworzyła własną kancelarię adwokacką. Przez kilka lat mieszkała na Tajwanie, w Japonii i w Portugalii, dokąd delegowany był jej mąż, zajmujący dyrektorskie stanowiska w koncernie L’Oréal[3]. W 2012 rodzina powróciła do Francji[4]. Zaangażowała się wówczas w działalność społeczną w ramach organizacji charytatywnej Les Restaurants du Cœur, zajmującej się dożywianiem osób potrzebujących. Organizowała jeden z jej ośrodków, a także koordynowała utworzenie sieci punktów bezpłatnych porad prawnych w ośrodkach tej organizacji[3][4].

W trakcie pobytu w Tokio działała w Partii Socjalistycznej[4]. W 2016 dołączyła do ugrupowania En Marche!, które powołał Emmanuel Macron[3]. W wyborach parlamentarnych w 2017 z jego ramienia uzyskała mandat posłanki do Zgromadzenia Narodowego z departamentu Yvelines[1]. Z powodzeniem ubiegała się o reelekcję w 2022[5] i 2024[6].

W 2020 została wybrana na radną miejską w Le Vésinet[7]. W maju 2022 powołana na urząd ministra do spraw terytoriów zamorskich w rządzie Élisabeth Borne[8]. 25 czerwca 2022 odeszła z rządu[9] w związku z kandydowaniem na urząd przewodniczącego Zgromadzenia Narodowego XVI kadencji. 28 czerwca tegoż roku została wybrana na tę funkcję, stając się pierwszą kobietą stojącą na czele tej izby[10]. 18 lipca 2024 wybrano ją na przewodniczącą Zgromadzenia Narodowej kolejnej kadencji[11].

Życie prywatne

Jest mężatką, ma pięcioro dzieci[3].

Przypisy

  1. a b Mme Yaël Braun-Pivet. assemblee-nationale.fr. [dostęp 2022-05-21]. (fr.).
  2. Yaël Braun-Pivet, atypique présidente d'une commission phare à l'Assemblée. lepoint.fr, 1 lipca 2018. [dostęp 2022-05-21]. (fr.).
  3. a b c d Portrait de Yaël Braun-Pivet. yaelbraunpivet.fr. [dostęp 2022-05-21]. (fr.).
  4. a b c Diane Malosse: 10 choses à savoir sur Yaël Braun-Pivet, novice à l'Assemblée. nouvelobs.com, 25 lipca 2017. [dostęp 2022-05-21]. (fr.).
  5. Laurène Rocheteau: Résultats élections législatives 2022: dans les Yvelines, Yaël Braun-Pivet remporte la 5e circonscription. bfmtv.com, 19 czerwca 2022. [dostęp 2022-06-19]. (fr.).
  6. Législatives 2024: Yaël Braun-Pivet (Ensemble) réélue au second tour dans la 5e circonscription des Yvelines. leparisien.fr, 7 lipca 2024. [dostęp 2024-07-07]. (fr.).
  7. Maxime Pimont: Yvelines. Yaël Braun-Pivet élue députée de l'année 2021. actu.fr, 10 lutego 2022. [dostęp 2022-05-21]. (fr.).
  8. Annonce de la composition du Gouvernement. elysee.fr, 20 maja 2022. [dostęp 2022-05-21]. (fr.).
  9. Décret du 25 juin 2022 relatif à la composition du Gouvernement. legifrance.gouv.fr, 26 czerwca 2022. [dostęp 2022-06-28]. (fr.).
  10. Yaël Braun-Pivet est élue présidente de l'Assemblée nationale. francebleu.fr, 28 czerwca 2022. [dostęp 2022-06-28]. (fr.).
  11. Yaël Braun-Pivet of Macron's centrist party re-elected as new President of the National Assembly. euronews.com, 18 lipca 2024. [dostęp 2024-07-18]. (ang.).
  • p
  • d
  • e
Przewodniczący Zgromadzenia Narodowego Francji
Druga renowacja, 1815–1830
  • Joseph-Henri-Joachim Lainé (1815–1816)
  • Étienne-Denis Pasquier (1816–1817)
  • Hercule de Serre (1817–1818)
  • Auguste Ravez (1818–1827)
  • Pierre Paul Royer-Collard (1828–1830)
Monarchia lipcowa, 1830–1848
II Republika, 1848–1851
  • Philippe Buchez (1848)
  • Jules Senard (1848)
  • Pierre Marie de Saint-Georges (1848)
  • Armand Marrast (1848–1849)
  • André Dupin (1849–1851)
Drugie Cesarstwo, 1852–1870
  • Adolphe Billault (1852–1854)
  • Charles de Morny (1854–1865)
  • Aleksander Colonna-Walewski (1865–1867)
  • Eugène Schneider (1867–1870)
III Republika, 1870–1940
IV Republika, 1946–1958
V Republika, 1958–
  • VIAF: 26163873810145720994
  • GND: 1246946882