Ząbki (architektura)

Ząbki (od wewnątrz gzymsu) i kroksztyny (od zewnątrz)
Motyw denticuli na kapitelu, pomiędzy gzymsem, a zdobionym tryglifami i metopami fryzie

Ząbki (architektura)

  • (denticuli) – motyw ornamentalny w kształcie pasa złożonego z wystających, prostopadłościennych elementów. Stosowany na spodzie gzymsu w porządku jońskim, korynckim, toskańskim. W ornamentyce nowożytnej przejęty od renesansu[1]. Czasem występował poza belkowaniem. Wykonywany był w drewnie, kamieniu, stiuku, naśladowany też w malarstwie iluzjonistycznym[2],
  • każdy motyw dekoracyjny w kształcie pasa złożonego z detali zbliżonych kształtem do zębów,
  • elementy grzebieni w attykach, blankach wieńczących budowlę.

Przypisy

  1. ↑ Klemens Krajewski: Mała encyklopedia architektury i wnętrz. Wrocław: Ossolineum, 1974, s. 218.
  2. ↑ Stefan Kozakiewicz: Słownik terminologiczny Sztuk Pięknych. Warszawa: PWN SA, 2002, s. 450. ISBN 978-83-01-12365-9.