Zespół poklasztorny kapucynów w Świdnicy
![]() | |||
![]() Kościół św. Antoniego | |||
Państwo |
| ||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Miejscowość | Świdnica | ||
Kościół | obecnie – zielonoświątkowy | ||
Obiekty sakralne | |||
Kościół | św. Antoniego | ||
Data budowy | 1673 | ||
Data zamknięcia | lata 70. XX | ||
Położenie na mapie Świdnicy ![]() | |||
Położenie na mapie Polski ![]() | |||
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego ![]() | |||
Położenie na mapie powiatu świdnickiego ![]() | |||
![]() | |||
|
Zespół poklasztorny kapucyński w Świdnicy – zespół zabudowań znajduje się przy Zamkowej. W skład zabudowań wchodzi klasztor, wybudowany w 1680, oraz kościół św. Antoniego wybudowany w latach 1682–1688.
Klasztor i kościół kapucynów powstał w miejscu spalonego w 1532 zamku książąt świdnickich oraz rezydencji Nostitzów z 1673[2]. Pierwszy powstał klasztor w 1680, a w dwa lata po nim rozpoczęto budowę kościoła (obecnie zbór Kościoła Zielonoświątkowego), która trwała do roku 1688. W wyniku kasacji zakonu w 1810 klasztor przerobiono na szpital, a w późniejszym okresie na sierociniec. Kościół natomiast po gruntownej przebudowie stał się kościołem garnizonowym (1818). Po wojnie kościół pełnił funkcje kościoła polskokatolickiego. W latach 70. XX wieku został opuszczony i opustoszały popadł w znaczna ruinę. Obecnie kościół zielonoświątkowy remontuje ten obiekt na swoją siedzibę.
Wart uwagi jest ciekawy kartusz herbowy Nostitzów. Przy wejściu od ul. Muzealnej zachował się zabytkowy portal z rezydencji pochodzącej z 1537. Okolice klasztoru to piękny zieleniec-skwer założony na miejscu terenu całkowicie zrujnowanego przez prace archeologiczne.