Abu Muhammad Lu'lu' al-Kabir

Abu Muhammad Lu'lu', s nadimkomal-Kabir ("Stariji") (? - 1008/09) bio je glavni ministar i de facto vladar Alepskog Emirata od 991. godine, odnosno emir od 1002. do smrti.

Lu'lu' je postao važna ličnost Emirata za vrijeme vladavine hamdanindskog emira Sa'da al-Daule, kome je služio kao komornik (hajib).^[1] Nakon Sa'dove smrti 991. emirom je postao njegov sin Sa'id. Lu'lu' je postao njegov vezir i počeo vladati.^[1][2] Tokom Sa'idove vladavine dotadašnju nezavisnost Alepa je s juga počela ugrožavati ekspanzija Fatimidskog Kalifata. Nastojeći joj se oduprijeti, Lu'lu' je sklopio savez sa Bizantskim Carstvom. Iako su Fatimidi do 1000. pokušavali osvojiti Alep, u tome nisu imali uspjeha. Jedanaestomjesečnu opsadu grada 994-995. je tako razbila intervencija bizantskog cara Vasilija II. Nakon toga je Lu'lu' sklopio sporazum sa Fatimidima kojima ih je priznao kao zakonite kalife islamskog svijeta, a oni su ga zauzvrat ostavili na miru.^[1][3] Godine 1001/02. je dao ubiti Sa'ida, a nakon čega su svu vlast preuzeli Lu'lu' i njegov sin Mansur. Godine 1004. je dao protjerati preživjele članove dinastije Hamdanida. Njegovu vladavinu je obilježila mudrost i nastojanje da se održi ravnoteža između dvoje moćnih susjeda - dok je formalno priznao Fatimide kao svoje sizerene i vjerski autoritet, Bizantincima je istovremeno plaćao danak. Nakon što je umro 1008/09. novim emirom je postao Mansur, koji je iz grada protjeran 1016.^[1][4]

• Canard, Marius (1986). „Hamdanids”. The Encyclopedia of Islam, New Edition, Volume III: H–Iram. Leiden and New York: BRILL. pp. 126–131. ISBN 90-04-09419-9. 
• Stevenson, William B. (1926). „Chapter VI. Islam in Syria and Egypt (750–1100)”. u: Bury, John Bagnell. The Cambridge Medieval History, Volume V: Contest of Empire and Papacy. New York, New York: The Macmillan Company. str. 242–264.