Margaret Lee

Margaret Lee
Margaret Lee godine 1970.
Biografske informacije
Rođenje	Margaret Gwendolyn Box 4. 8. 1943. (1943-08-04) (dob: 81) Wolverhampton, Engleska, UK
Djeca	2

Margaret Lee (rođena kao Margaret Gwnedolyn Box; 4. august 1943 -) je britanska glumica koja je nastupala u italijanskim filmovima 1960-ih i 1970-ih. Na samom početku karijere su joj specijalnost postale komedije u kojima je tumačila likove nalik na Marilyn Monroe, da bi sredinom 1960-ih postala zvijezdom tzv. eurospy žanra. Čest joj je partner bio Klaus Kinski.

Filmografija

I tre nemici, rež. Giorgio Simonelli (1962)
Maciste contro i mostri, rež. Guido Malatesta (1962)
Due samurai per cento geishe, rež. Giorgio Simonelli (1962)
Sansone contro i pirati, rež. Amerigo Anton (1963)
Avventura al motel, rež. Renato Polselli (1963)
Vino, whisky e acqua salata, rež. Mario Amendola (1963)
Siamo tutti pomicioni, rež. Marino Girolami (1963)
I 4 tassisti, rež. Giorgio Bianchi (1963)
I due pericoli pubblici, rež. Lucio Fulci (1964)
Due mattacchioni al Moulin Rouge, rež. Giuseppe Vari-Carlo Infascelli (1964)
I marziani hanno dodici mani, rež. Castellano e Pipolo (1964)
Un mostro e mezzo, rež. Steno (1964)
I maniaci, rež. Lucio Fulci (1964)
La vedovella, rež. Silvio Siano (1964)
Letti sbagliati, rež. Steno (1965)
Io uccido, tu uccidi, rež. Gianni Puccini (1965)
Il ladro della Gioconda, rež. Michel Deville (1965)
In ginocchio da te, rež. Ettore Maria Fizzarotti (1965)
Questa volta parliamo di uomini, rež. Lina Wertmuller (1965)
La tigre profumata alla dinamite (Le Tigre se parfume à la dynamite), rež. Claude Chabrol (1965)
Agente 077 dall'Oriente con furore, rež. Sergio Grieco (1965)
I due sergenti del generale Custer, rež. Giorgio Simonelli (1965)
Lo scippo, rež. Nando Cicero (1965)
Questo pazzo, pazzo mondo della canzone, rež. Bruno Corbucci-Giovanni Grimaldi (1965)
Circus of Fear, rež. John Llewellyn Moxey (1966)
New York chiama Superdrago, rež. Giorgio Ferroni (1966)
Djurado, rež. Giovanni Narzisi (1966)
Il più grande colpo del secolo (Le Soleil de voyous), rež. Jean Delannoy (1967)
Dick Smart 2007, rež. Frank Shannon (1967)
Colpo maestro al servizio di Sua Maestà britannica, rež. Michele Lupo (1967)
Da Berlino l'apocalisse, rež. Mario Maffei (1967)
Questi fantasmi, rež. Renato Castellani (1967)
Five Golden Dragons, rež. Jeremy Summers (1967)
Coplan sauve sa peau, rež. Yves Boisset (1968)
Banditi a Milano, rež. Carlo Lizzani (1968)
Franco, Ciccio e le vedove allegre, rež. Marino Girolami (1968)
Venus in Furs, rež. Jesús Franco (1968)
Candidato per un assassinio, rež. José Maria Elorrieta (1968)
Arriva Dorellik, di Steno (1968)
I bastardi, rež. Duccio Tessari (1968)
Niente rose per OSS 117, rež. Jean-Pierre Desagnat i Renzo Cerrato (1969)
Cinque per l'inferno, rež. Frank Kramer (1969)
Sai cosa faceva Stalin alle donne?, rež. Maurizio Liverani (1969)
Il trionfo della casta Susanna, rež. François Legrand (1969)
Il trono di fuoco, rež. Jesús Franco (1969)
La vera storia di Frank Mannata, rež. Javier Setò 1970)
Il dio chiamato Dorian, rež. Massimo Dallamano (1970)
Appuntamento col disonore, rež. Adriano Bolzoni (1970)
La bestia uccide a sangue freddo, rež. Fernando Di Leo (1971)
Le belve, rež. Giovanni Grimaldi (1971)
The Rogue (Nokaut), rež. Boro Draskovic (1971)
La sensualità è... un attimo di vita, rež. Dante Maraccini (1974)
Gli assassini sono nostri ospiti, rež. Vincenzo Rigo (1974)
Casanova '70, rež. Mario Monicelli (1975)
Scusi eminenza... posso sposarmi?, rež. Salvatore Bugnatelli (1975)
Sesso e volentieri, rež. Dino Risi (1982)
Stangata napoletana, rež. Vittorio Caprioli (1983)