Samonikli

VIS Samonikli
Podaci
Mesto	SFR Jugoslavija
Žanr	pop i rok
Aktivni period	1963 -1969
Članovi
Milan Pavlov Marko Novaković Bojan Drndić Vukašin Veljković Novak Dragović

Samonikli je beogradska muzička grupa nastala 1963. godine.

Istorija

Godine 1963. učenici Prve beogradske gimnazije Marko Novaković, Milan Pavlov, Zoran Gonda i Slobodan Živanović osnovali su vokalno-instrumentalnu grupu kojoj su dali ime Samonikli, prema istoimenoj zbirci pripovedaka Prežihova Voranca (Lovro Kuhar). U ranom osnivačkom periodu sastav se često menjao i kroz grupu su kratkotrajno prošli mnogi mladi umetnici: Dejan Stojanović ex Galebovi - bubnjevi, Toma Tokos – bubnjevi, Ognjen Kalezić - klavir, Veljko Perić - bas gitara, itd.

Početkom 1964. Pavlovu i Novakoviću su se priključili Bojan Drndić, takođe učenik Prve beogradske, i bubnjar Vukašin Veljković, kada se sastav ustalio i grupa počinje sa ozbiljnijim radom.^{[nedostaje referenca]} Vežbali su kao članovi sekcije Kulturno umetničkog društva "Nikola Tesla" u prostorijama Društva u Skenderbegovoj ulici, na Dorćolu.^{[nedostaje referenca]} Nastupali su uglavnom po osnovnim i srednjim školama. Na jednom koncertu u osnovnoj školi "Pero Popović Aga" u Gospodar Jovanovoj ulici, svirali su pesmu The Savage od čuvene britanske grupe The Shadows, sve sa koreografijom, baš kao u filmu "Veseli klub mladih" (The Young Ones).

Tokom 1965. i 1966. nastupali su redovno na igrankama na beogradskom Tehnološkom fakultetu, gde su ubrzo stekli veliku popularnost.^{[nedostaje referenca]}. Na početku su svirali uglavnom instrumentalnu muziku pod uticajem grupe The Shadows, ali su se kasnije opredelili za beat muziku. Negovali su višeglasno pevanje, a pored stranih hitova obrađivali su narodne pesme i šlagere iz tridesetih i četrdesetih godina. Sa njima su na tehnološkom fakultetu nastupali, kao pevači, i braća Marin i Nikola Pečjak.

U proleće 1966. godine, kao pobednici omladinskog festivala "Majski susreti VIS-ova Jugoslavije",^{[nedostaje referenca]} nastupali su van konkurencije, kao prvi "zapadni" sastav, na međunarodnom festivalu omladinskih orkestara na Nepstadionu u Budimpešti gde su učestvovali najbolji sastavi iz Istočne Evrope (Illés, Metró, Omega i dr.).^{[nedostaje referenca]}

Maja 1966. izlazi intervju sa njima u prvom broju kultnog časopisa "Džuboks Magazin", koji je, prema rečima novinarke tog lista Višnje Marjanović, "potpuno razgrabljen" u roku od svega nekoliko časova. Izdanje lista omladine Beograda "Susret" od aprila 1966. godine navodi da su Samonikli bili prvi "električarski" sastav u Beogradu koji je radio sa grupom od šest violinista spremajući sa za snimanje pesama Dozvoljavate li gospodine (Vous permetez messieur) i Povetarac i ja (The Breeze and I), koja je postala jedna od najslušanijih melodija "Muzičkog automata" Radio Beograda 2 u 1966. godini.^{[nedostaje referenca]} Više puta su nastupali u seriji emisija Radio Televizije Beograd "Koncert za ludi mladi svet" u režiji Jovana Ristića Rice i napravili niz zapaženih audio i video snimaka za radio i TV. Zauzimali su visoka mesta na top listama tada najslušanije radio emisije "Nedeljom u devet i pet", koju je uređivao i vodio Nikola Karaklajić. Nastupali su na koncertima i čajankama u Domu Omladine, Domu Sindikata, Domu Kulture Vuk Karadžić, na letnjoj pozornici u Topčideru, na festivalima omladine, itd. i pratili su mnoge poznate vokalne soliste, kao što su Miki Jevremović, Bisera Veletanlić, Gordana Krisper, i Karlo Klemenčić, pobednik na prvoj Gitarijadi. U tom periodu, jedno kratko vreme pridružio im se i Miodrag Mive Okrugić na orguljama.

U toku 1966. i 1967. godine često su svirali u dansing dvorani Doma Omladine. Bubnjar im je tada bio Branislav Grujić - Gruja, ex Smeli. Posebno zapažena je bila njihova svirka na maskenbalu za doček Nove 1967.^{[nedostaje referenca]} Godine u dansing dvorani Doma Omladine, gde su nastupali sa pevačem Karlom Klemenčićem za, kako piše na naslovnoj strani Politike od 3. januara 1967. godine, „oko 200 studenata i studentkinja iz Poljske i 800 naših omladinaca“.

Polovinom 1967. godine pridružio im se Slobodan Dino Matijević, bivši bubnjar Batala iz Splita. Njegov dolazak je donekle uticao na promenu muzičkog pravca, tako da su u tom periodu Samonikli izvodili čak i repertoar Jimi-a Hendrix-a. Jedno kraće vreme tokom 1967. i 1968. godine, prateći svetske trendove u muzici, svirali su i soul muziku uz pomoć duvača, Aleksandra Ace Marinkovića - trombon i Karla Krajpa - saksofon.

Početkom 1969. godine prestali su da se aktivno bave muzikom da bi se posvetili završavanju studija.

Decembra 1985. godine, ponovo su se okupili da bi svirali u Domu sindikata na koncertu koji je održan povodom obeležavanja 25 godina rok muzike u Beogradu, uz ostale poznate beogradske grupe iz onog vremena. Tada je sa njima nastupao i njihov nekadašnji pevač Marin Pečjak, a bas gitaru je svirao Bratislav Krstić - Krle, ex Slomljena srca, zamenjujući Novakovića koji je tih godina boravio van zemlje. Početkom 2003. godine, povodom 40. godišnjice od svog osnivanja, ponovo su se okupili u originalnom sastavu (M. Pavlov, M. Novaković, B. Drndić, V. Veljković) i održali "čajanku" za prijatelje i nekadašnje fanove u diskoteci Duga u Beogradu, vrativši se svojoj prvoj "ljubavi" - instrumentalnoj muzici!^{[nedostaje referenca]} U dva navrata, 2005. i 2006. godine, potpomognuti starim drugarima, Bratislavom Krstićem na bas gitari i Slobodanom Bobom Misaljevićem, prvim solistom sarajevskih Indeksa, svirali su za nekoliko stotina ljudi u beogradskom restoranu "Park", što su zabeležile i kamere RTS-a.