Last Call at Maud's, 1993 yapımı belgesel film. 1940'lardan 1990'lara eşcinsel kadın kültürünün tarihini araştırır ve bunu, 1989'de San Francisco'daki Maud's lezbiyen barının 23 yıllık iş hayatının ardındaki kapanış gecesini belgeleyerek göstermektedir. Paris Poirier'in yönettiği film, Maud's barının sahibi Rikki Streicher, çalışanları ve Judy Grahn, Sally Gearhart, Del Martin ve Phyllis Lyon dahil olmak üzere müşterilen röportajlarıyla vintage görüntüleri birleştirir.[1][2][3][4]
Kaynakça
^"Derek Elley, Review: 'Last Call at Maud's', Variety, February 25, 1993". 22 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Aralık 2016.
^"Rebecca M. Alvin, Finding Your Tribe: Revisiting Lesbian Bar Culture in Last Call at Maud's, Provincetown Magazine, October 9, 2013". 25 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Aralık 2016.
^"Stephen Holden, Review/Film: "Fond Recollections Of a Part of Gay History," New York Times, March 19, 1993". 29 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Aralık 2016.
^Kelly Hankin, The Girls in the Back Room: Looking at the Lesbian Bar, University of Minnesota Press, 2002 p. 147
Dış bağlantılar
IMDb'de Last Call at Maud's(İngilizce)
Resmi site 14 Ağustos 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İngilizce)
Sinema filmi ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz.
Lezbiyen, gey, biseksüel ve transgender ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz.
ABD
