Ludwig Bamberger (22 Temmuz 1823; Mainz – 14 Mart 1899; Berlin), Yahudi asıllı Alman ekonomist, siyasetçi, devrimci ve yazardı.
İlk yılları
Bamberger, Mainz'de varlıklı bir Aşkenaz Yahudisi ailesinde doğdu. Giessen, Heidelberg ve Göttingen Üniversitelerinde okuduktan sonra avukat oldu.
Kariyeri
1848'de Alman Devrimi patlak verdiğinde Bamberger, hem popüler bir hatip hem de Mainzer Zeitung gazetesinin editörü olarak, memleketindeki cumhuriyetçi partinin liderlerinden biri olarak aktif rol aldı. 1849'da Palatina ve Baden'deki cumhuriyetçi ayaklanmaya katıldı. Daha sonrasında, düzenin yeniden tesis edilmesi üzerine ölüme mahkûm edildi, ancak o zamana kadar Germain Metternich, Louis Blenker ve Franz Zitz gibi diğer önde gelen devrimcilerle birlikte İsviçre'ye kaçmıştı.[1] Sonraki yıllarını önce Londra'da, sonra Hollanda'da sürgünde geçirdi. 1852 yılında Paris'e gitti ve burada Bischoffsheim ailesi ile olan özel bağlantıları aracılığıyla Bischoffsheim, Goldschmidt & Cie bankasında genel müdür oldu. Burada finans teorisi ve pratiği ile ilgili yeterlik kazandı. 1866 Affı ile ülkesi Almanya'ya döndü.
Ülkesine döndüğünde, diğer birçok sürgün gibi Otto von Bismarck'ın çalışmalarının sonuçlarını kabul ettiğinden dolayı Ulusal Liberal Parti'ye katıldı ve partinin Reichstag üyeliğine seçildi.[2] Bamberger, Bingen-Alzey seçim bölgesini temsil etti ve Amerika Birleşik Devletleri'ne göç etmiş ünlü bankacı August Belmont'un akrabası Anna Belmont ile evlendi. 1868'de, Fransızların Alman meselelerini daha iyi anlaması için Bismarck'ın kısa bir hayat hikâyesini Fransızca olarak yayınladı. 1870'te kendisi ve Gerson Bleichröder, Fransa ve finans hakkında yeterli bilgiye sahip olmaları ve barış anlaşmasının koşullarının tartışılmasına yardımcı olmaları amacıyla, Bismarck tarafından Versay'a çağrıldı.
O dönemde Bismarck, Alman ekonomisinde önde gelen bir otoriteydi. Bamberger ise Bismarck'ın ekonomi politikasına muhalefeti nedeniyle Ulusal Liberal Parti'den ayrıldı ve daha sonra Alman Özgür Fikirler Partisi ile birleşen “Ayrılıkçılar”a katıldı. Aynı zamanda Almanya'daki Serbest Ticareti Teşvik Grubu'nun kurucusudur.
22 Ocak 1870'te, özel bankacı Adelbert Delbrück ile birlikte, dış ticaret konusunda uzman bir banka olarak Deutsche Bank'ı kurdu. 1892'de siyasi hayattan çekildi ve 1899'da Berlin'de öldü. Berlin'deki Schönhauser Allee karayolunda yer alan Yahudi Mezarlığı'na defnedildi.
Kaynakça
^Leo Trepp: Judenemanzipation In: Die Juden. Volk, Geschichte, Religion. Rowohlt, Reinbek 1998, S. 87 ff. (zitiert in: Jürgen Osterhammel: Das 19. Jahrhundert, Bundeszentrale für politische Bildung Nr. 315/2012, ISSN 0046-9408, S. 9, online 9 Ocak 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.)
^Fritz Specht, Paul Schwabe: Die Reichstagswahlen von 1867 bis 1903. Eine Statistik der Reichstagswahlen nebst den Programmen der Parteien und einem Verzeichnis der gewählten Abgeordneten. 2. Auflage. Verlag Carl Heymann, Berlin 1904, S. 265f.
Genel Kaynakça
Gilman, D. C.; Thurston, H. T.; Colby, F. M., (Ed.) (1905). "Bamberger, Ludwig". New International Encyclopedia (İngilizce) (1. bas.). New York: Dodd, Mead.
Chisholm, Hugh, (Ed.) (1911). "Bamberger, Ludwig". Encyclopædia Britannica (11. bas.). Cambridge University Press.
Yukarıdaki metinlerin bir veya birden fazla yerinde şu anda belirtilen kamu malı kaynaktan metinler bulunmaktadır: |}}Rines, George Edwin, (Ed.) (1920). "Bamberger, Ludwig". Encyclopedia Americana.
Benedikt Koehler: Ludwig Bamberger, DVA, 1999
Dış bağlantılar
Erinnerungen "Memoirs" by Ludwig Bamberger at google Books
Catalogue of the papers of Ludwig Bamberger at London School of Economics Archives
Guide to the Ludwig Bamberger Collection 4 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. at the Leo Baeck Institute, New York.
Almanya
Almanya
Gilman, D. C.; Thurston, H. T.; Colby, F. M., (Ed.) (1905). "Bamberger, Ludwig". New International Encyclopedia (İngilizce) (1. bas.). New York: Dodd, Mead. 
