Sinatrukes

Sinatrukes
Büyük kral
Sinatrukes'in sikkesi, Rey basımı.
Part Kralı
Hüküm süresiy. 75 – 69 MÖ
Önce gelenI. Orodes
Sonra gelenIII. Fraates
Doğumy. 158 MÖ
Ölüm69 MÖ (90 yaşında)
Çocuk(lar)ıIII. Fraates
HanedanArşaklılar
BabasıI. Mitridates (?)
DiniZerdüştçülük

Sinatrukes y. 75 MÖ ile y. 69 MÖ arası Part İmparatorluğu'nun kralıdır.[a] Bazı kaynaklar (G. R. Farhad Assar[2] and Edward Dąbrowa[3]) dahil) onun Part hükümdarı I. Mithridates'in (h. 171-132 MÖ) ve II. Fraates'in üvey kardeşi olduğunu söyler. Tarihçi David Sellwood, Sinatrukes'i muhtemelen I. Mitridates'in küçük erkek kardeşi olarak adlandırır.[4] Sinatrukes'in yerine oğlu III. Fraates geçti.

Hükümdarlığı

Part İmparatorluğu, II. Mitridates'in (h. 124-88 MÖ) ölümünden itibaren bir kargaşa ve gerileme durumuna düşmüş; imparatorluk topraklarını komşularına kaptırırken, tacın otoritesi azalmıştı.[5] Başlangıçta Orta Asya'nın Sakaları arasında ikamet eden Sinatrukes, imparatorluktaki kaotik durumdan yararlandı ve Sakaların yardımıyla y. 75 MÖ, seksen yaşında Part tahtına oturdu.[6] Sinatrukes'in Part tahtında kurduğu Arsakes kolunun adı, modern tarihçi Marek Jan Olbrycht tarafından MS 12'ye kadar Part İmparatorluğu'nu yöneten "Sinatrukesler" olarak adlandırılmıştır.[7] Sinatrukes ailesi özellikle Sistan'ın Suren klanı tarafından destekleniyordu.[8]

Sinatrukes'in hükümdarlığı sırasında Ermenistan'ın Artaksiad kralı II. Tigran (h. 95-55 MÖ), Partların zayıflığından yararlandı ve daha önce II. Mithridates'e bıraktığı "yetmiş vadiyi" geri aldı ve ayrıca Medya Atropatene, Karduya, Adiabene, Osroene ve kuzey Mezopotamya'nın Part bölgelerini fethetmeye gitti.[9] Sinatrukes MÖ 69'da öldü ve yerine oğlu III. Fraates geçti.[10] Tarihçi Saghi Gazerani, efsanevi İran hükümdarı Zav Tahmasp'ın hikayesinin Sinatrukes'in yaşamının yankılarını içerdiği hipotezini ortaya atmıştır.[11]

Madeni para

Sikkelerinin ön yüzünde Sinatrukes, geyik dizileriyle süslenmiş bir tiara ile tasvir edilmiştir.[12] Geyikler, tahta çıkmasına yardım eden Saka'nın dini sembolizmine bir göndermedir.[13] Sinatrukes'in oğlu III. Fraates de madeni paralarında geyik sembollerinden yararlanmıştır.[12]

Notlar

  1. ^ Assar (2006, ss. 52–53)'a göre, Sinatrukes, MÖ 93/2'den 88/7'ye ve ardından MÖ 77/6'dan 70/69'a kadar iki kez hüküm sürdü. Ancak bu, Sinatrukes'in MÖ 70'lerde yalnızca bir kez hüküm sürdüğünü belirten diğer bilim adamları tarafından desteklenmiyor.[1]

Kaynakça

Özel
  1. ^ Kia 2016, s. 195; Dąbrowa 2012, s. 169; Olbrycht 2016, ss. 23–24; Shayegan 2011, s. 235; Curtis 2012, s. 69; Simonetta 2001, s. 86
  2. ^ Assar, G. R. F. (2005). "Genealogy and coinage of the early Parthian ruler, Part II". Parthica, 7. Istituti ditoriali e Poligrafici internationali MMV. ss. 29-63. 
  3. ^ Dąbrowa, E. (2012b). "The Arsacids and their state". Altertum und Gegenwart: 125 Jahre Alte Geschichte. s. 30. 
  4. ^ Ellerbrock, Uwe (2021). The Parthians: The Forgotten Empire. Routledge. s. 36. 
  5. ^ Dąbrowa 2012, s. 171.
  6. ^ Olbrycht 2015, ss. 362–363; Olbrycht 2016, ss. 23–24; Shayegan 2011, s. 235
  7. ^ Olbrycht 2016, s. 3.
  8. ^ Gazerani 2015, s. 20.
  9. ^ Garsoian 2005; Shayegan 2011, ss. 245, 320; Dąbrowa 2012, s. 171
  10. ^ Kia 2016, s. 195; Dąbrowa 2012, s. 169; Olbrycht 2015, s. 363; Shayegan 2011, s. 235
  11. ^ Gazerani 2015, ss. 87–88.
  12. ^ a b Olbrycht 2015, s. 363.
  13. ^ Olbrycht 2015, ss. 362–363.
Genel
  • Assar, Gholamreza F. (2006). A Revised Parthian Chronology of the Period 91-55 BC. Parthica. Incontri di Culture Nel Mondo Antico. 8: Papers Presented to David Sellwood. Istituti Editoriali e Poligrafici Internazionali. ISBN 978-8-881-47453-0. ISSN 1128-6342. 
  • Curtis, Vesta Sarkhosh (2007). "Religious iconography on ancient Iranian coins"Ücretsiz kayıt gerekli. Journal of Late Antiquity. Londra. ss. 413-434. 
  • Curtis, Vesta Sarkhosh (2012). "Parthian coins: Kingship and Divine Glory". The Parthian Empire and its ReligionsÜcretsiz kayıt gerekli. Computus Druck Satz & Verlag. ss. 67-83. ISBN 9783940598134. 
  • Dąbrowa, Edward (2007). "The Parthian Kingship"Ücretsiz kayıt gerekli. History of the Ancient Near East / Monographs. Cilt XI. ss. 123-134. 
  • Dąbrowa, Edward (2010). "Arsakes Epiphanes. Were the Arsacids Deities 'Revealed'?"Ücretsiz kayıt gerekli. Studi Ellenistici. Cilt XXIV. ss. 223-231. 
  • Dąbrowa, Edward (2012). "The Arsacid Empire". Daryaee, Touraj (Ed.). The Oxford Handbook of Iranian History. Oxford University Press. ss. 1-432. ISBN 978-0-19-987575-7. 
  • Dąbrowa, Edward (2013). "The Parthian Aristocracy: its Social Position and Political Activity"Ücretsiz kayıt gerekli. Parthica. Cilt 15. ss. 53-62. 
  • Dąbrowa, Edward (2018). "Arsacid Dynastic Marriages". Electrum. Cilt 25. ss. 73-83. doi:10.4467/20800909EL.18.005.8925 Özgürce erişilebilir. 
  • Garsoian, Nina (2005). "Tigran II". Encyclopaedia Iranica. 
  • Gazerani, Saghi (2015). The Sistani Cycle of Epics and Iran's National History: On the Margins of Historiography. BRILL. ss. 1-250. ISBN 9789004282964. 
  • Kia, Mehrdad (2016). The Persian Empire: A Historical Encyclopedia [2 volumes]. ABC-CLIO. ISBN 978-1610693912. 
  • Marciak, Michał (2017). Sophene, Gordyene, and Adiabene: Three Regna Minora of Northern Mesopotamia Between East and West. BRILL. ISBN 9789004350724. 
  • Olbrycht, Marek Jan (1997). "Parthian King's tiara - Numismatic evidence and some aspects of Arsacid political ideology"Ücretsiz kayıt gerekli. Notae Numismaticae. Cilt 2. ss. 27-61. 
  • Olbrycht, Marek Jan (2015). "Arsacid Iran and the nomads of Central Asia – Ways of cultural transfer". Complexity of Interaction along the Eurasian Steppe Zone in the First Millenium CEÜcretsiz kayıt gerekli. Bonn Contributions to Asian Archaeology. 7. Bonn. ss. 333-390. 
  • Olbrycht, Marek Jan (2016). "Dynastic Connections in the Arsacid Empire and the Origins of the House of Sāsān". Curtis, Vesta Sarkhosh; Pendleton, Elizabeth J.; Alram, Michael; Daryaee, Touraj (Ed.). The Parthian and Early Sasanian Empires: Adaptation and Expansion. Oxbow Books. ISBN 9781785702082. 
  • Rezakhani, Khodadad (2013). "Arsacid, Elymaean, and Persid Coinage". Potts, Daniel T. (Ed.). The Oxford Handbook of Ancient Iran. Oxford University Press. ISBN 978-0199733309. 
  • Schmitt, Rüdiger (2005). "Personal Names, Iranian iv. Parthian Period". Encyclopaedia Iranica. 
  • Shayegan, M. Rahim (2011). Arsacids and Sasanians: Political Ideology in Post-Hellenistic and Late Antique Persia. Cambridge University Press. ss. 1-539. ISBN 9780521766418. 
  • Simonetta, Alberto M. (2001). "A Proposed Revision of the Attributions of the Parthian Coins Struck during the So-called 'Dark Age' and Its Historical Significance". East and West. 51 (1/2). Istituto Italiano per l'Africa e l'Oriente (IsIAO). ISSN 0012-8376. 
  • g
  • t
  • d
Part hükümdarları
§ gaspçı ya da taht iddiacısı