Eleonora Sears
Państwo | Stany Zjednoczone | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 28 października 1881 | ||
Data i miejsce śmierci | 16 marca 1968 | ||
Gra | praworęczna | ||
Gra pojedyncza | |||
Wimbledon | 2R (1923) | ||
US Open | F (1912) | ||
Gra podwójna | |||
Wimbledon | 2R (1924) | ||
US Open | W (1911, 1915–1917) | ||
|
Eleonora Randolph Sears (ur. 28 września 1881 w Bostonie, zm. 16 marca 1968 w Palm Beach) – amerykańska tenisistka.
Zawodniczka znana z doskonałego przygotowania fizycznego – uprawiała obok tenisa jeździectwo i golf, a także długie spacery. Zajęła się tenisem zgodnie z tradycją rodzinną – jej ojciec Fred Sears był jednym z pierwszych Amerykanów, którzy grali w tę grę (z Jamesem Dwightem, nazywanym ojcem tenisa amerykańskiego), a stryj Richard Sears jako pierwszy wygrał turniej US Open w 1881.
W grze pojedynczej jej największym sukcesem był awans do finału US Open w 1912; decydujący mecz przegrała z Mary K. Browne. Pięciokrotnie triumfowała w tym turnieju w grach podwójnych, w tym jeden raz w grze mieszanej. W 1911 i 1915 partnerowała jej Hazel Hotchkiss Wightman, 1916 i 1917 Molla Mallory. W 1916 wygrała miksta z Willisem Davisem. Ponadto w 1912 przegrała w finale miksta, a 1919 w finale debla.
1914 i 1916 była sklasyfikowana w czołowej dziesiątce tenisistek amerykańskich, w 1914 jako nr 6. W 1968 została uhonorowana miejscem w Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy.
Bibliografia
- sylwetka na stronie Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy
- p
- d
- e
- p
- d
- e
1901–1910 | |
---|---|
1911–1920 | |
1921–1930 | |
1931–1940 | |
1941–1950 | |
1951–1960 | |
1961–1970 | |
1971–1980 | |
1981–1990 | |
1991–2000 |