Tom Gullikson
Państwo | Stany Zjednoczone |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 8 września 1951 |
Wzrost | 180 cm |
Gra | leworęczny |
Status profesjonalny | 1976 |
Zakończenie kariery | 1986 |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje | 1 |
Najwyżej w rankingu | 34 (30 kwietnia 1984) |
Australian Open | 3R (1983, 1984) |
Roland Garros | 3R (1977) |
Wimbledon | 3R (1978, 1979, 1984, 1985) |
US Open | QF (1982) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje | 15 |
Najwyżej w rankingu | 4 (12 września 1983) |
Australian Open | SF (1983) |
Roland Garros | 3R (1977–1980) |
Wimbledon | F (1983) |
US Open | SF (1982) |
Tom Gullikson (ur. 8 września 1951 w La Crosse) – amerykański tenisista i trener tenisa, zwycięzca US Open 1984 w grze mieszanej.
Życie prywatne
Jest bratem bliźniakiem Tima Gulliksona, który zmarł w maju 1996 na nowotwór mózgu[1]. Po śmierci brata założył fundację The Tim & Tom Gullikson Foundation (TTGF), która wspiera osoby i rodziny dotknięte nowotworami mózgu[2].
Kariera tenisowa
Zawodowym tenisistą Gullikson był w latach 1976–1986. W tym czasie wygrał jeden turniej rangi ATP World Tour w grze pojedynczej i osiągnął cztery finały. W grze podwójnej triumfował w piętnastu imprezach ATP World Tour oraz awansował do czternastu finałów, w tym finału Wimbledonu 1983 razem ze swoim bratem. Startując w zawodach gry mieszanej jest mistrzem US Open 1984 wspólnie z Manuelą Maleewą.
W rankingu gry pojedynczej Gullikson najwyżej był na 34. miejscu (30 kwietnia 1984), a w klasyfikacji gry podwójnej na 4. pozycji (12 września 1983).
Finały w turniejach wielkoszlemowych
Gra podwójna (0–1)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 3 lipca 1983 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Tim Gullikson | Peter Fleming John McEnroe | 4:6, 3:6, 4:6 |
Gra mieszana (1–0)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 9 września 1984 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Manuela Maleewa | Elizabeth Smylie John Fitzgerald | 2:6, 7:5, 6:4 |
Kariera trenerska
Po zakończeniu kariery, od 1988 do 2017 pracował w programie rozwojowym młodzieży w Amerykańskim Związku Tenisowym (United States Tennis Association, USTA), a w latach 1997–2001 był dyrektorem programu[3][4]. Pracę tę łączył z innymi funkcjami – w 1996 był trenerem męskiej kadry olimpijskiej (Andre Agassi zdobył złoty medal), a w latach 1994–1999 był kapitanem reprezentacji USA w Pucharze Davisa[3]. W tym czasie Amerykanie sięgnęli po trofeum w 1995, a w 1997 zostali finalistami[5]. Od grudnia 2001 do lutego 2002 trenował Pete’a Samprasa[5][6].
Przypisy
- ↑ RobinR. Finn RobinR., Tim Gullikson, 44, Tennis Coach and Player, „The New York Times”, 4 maja 1996, ISSN 0362-4331 [dostęp 2018-03-03] (ang.).
- ↑ Gullikson Foundation Fights Brain Tumors [online], www.southern.usta.com [dostęp 2018-03-03] (ang.).
- ↑ a b ABCA. News ABCA., Gullikson retires as full-time USTA player development coach, „ABC News” [dostęp 2018-03-03] (ang.).
- ↑ Tom Gullikson- Lead National Coach, Men's Tennis [online], www.playerdevelopment.usta.com [dostęp 2018-03-03] (ang.).
- ↑ a b LAURENL. PETERSON LAURENL., Tom Gullikson to Coach Sampras, „Los Angeles Times”, 7 grudnia 2001, ISSN 0458-3035 [dostęp 2018-03-03] (ang.).
- ↑ LisaL. Dillman LisaL., Sampras Lets Higueras Go, „Los Angeles Times”, 16 lipca 2002, ISSN 0458-3035 [dostęp 2018-03-03] (ang.).
Bibliografia
- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2018-03-03] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2018-03-03] (ang.).
- p
- d
- e
1901–1910 | |
---|---|
1911–1920 | |
1921–1930 | |
1931–1940 | |
1941–1950 | |
1951–1960 | |
1961–1970 | |
1971–1980 | |
1981–1990 | |
1991–2000 |