Park Narodowy Los Glaciares
Czoło lodowca Perito Moreno wpadająca do jeziora Lago Roca | |||
park narodowy | |||
Państwo | Argentyna | ||
---|---|---|---|
Położenie | prowincja Santa Cruz | ||
Data utworzenia | 1945 | ||
Akt prawny | Dekret Nr. 9504 | ||
Powierzchnia | 7269,27 km² | ||
Ochrona | kategoria IUCN – II (park narodowy) | ||
Położenie na mapie prowincji Santa Cruz | |||
Położenie na mapie Argentyny | |||
50°30′53″S 73°13′01″W/-50,514722 -73,216944 | |||
| |||
Strona internetowa |
Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO | |
Lodowiec Perito Moreno | |
Państwo | Argentyna |
---|---|
Typ | przyrodniczy |
Spełniane kryterium | VII, VIII |
Numer ref. | 145 |
Region[b] | Ameryka Łacińska i Karaiby |
Historia wpisania na listę | |
Wpisanie na listę | 1981 |
Park Narodowy Los Glaciares (hiszp. Parque Nacional Los Glaciares, dosł. „Park Narodowy Lodowców”) – park narodowy w argentyńskiej części Patagonii (prowincja Santa Cruz), założony w 1945 roku i w 1981 roku wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Nazwa
Nazwa parku Los Glaciares pochodzi od licznych lodowców (hiszp. glaciar) znajdujących się na jego terenie[1][2].
Historia
Park Narodowy Los Glaciares został efektywnie utworzony w 1945 roku na mocy dekretu Nr 9504[2][3], w którym ogłoszono istniejące na tym terenie od 1937 roku rezerwaty przyrody parkami narodowymi[2][4]. Zostało to później potwierdzone ustawowo (ustawa Nr. 13895)[2][a].
W 1981 roku park został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO[1].
Opis
Park obejmuje ochroną obszar o powierzchni 726 927 hektarów (7269,27 km²) w południowo-zachodniej części prowincji Santa Cruz przy granicy z Chile[2]. Celem parku jest ochrona krajobrazu lodowców Andów Patagońskich[2], z których wiele zasilanych jest przez Lądolód Patagoński Południowy[1].
Park sąsiaduje z dwoma chilijskimi parkami narodowymi: Torres del Paine i Bernardo O’Higgins[1].
Geografia
W obrębie parku znajdują się m.in. lodowce Perito Moreno i Upsala, jeziora polodowcowe (np. Argentino i Viedma) i szczyty powyżej 3 tys. m n.p.m., np. Fitz Roy (3375 m n.p.m.) i Cerro Torre (3133 m n.p.m.)[1][2].
Klimat
Park leży w strefie klimatu umiarkowanego zimnego[2]. Latem średnia temperatura wynosi 13,4 °C, a zimą 0,6 °C[2], w wyższych partiach gór średnia temperatura roczna to ok. –3 °C[2]. Średnie opady roczne wynoszą 500 mm na wschodzie i 900 mm na zachodzie[2] – zimą obfite opady śniegu[2].
Flora i fauna
Wschodnią część parku porastają lasy i stepy[5]. Występują tu m.in. takie gatunki jak Festuca gracillima czy Mulinum spinosum[2]. W górskich lasach na zachodzie rosną m.in. Nothofagus pumilio i bukan chilijski[2].
Park zamieszkują m.in. huemale chilijskie, pumy i nibylisy andyjskie[2]. Z ptaków można spotkać m.in. kondora wielkiego, aguję wielką, dzięcioła kreskowanego i magelańczyka żółtoskrzydłego[2].
Uwagi
- ↑ Część literatury (na przykład Encyklopedia Britannica[5]) podaje rok 1937 jako rok utworzenia parku – w 1937 roku przejęto dekret Nr. 105. 433 ustanawiający rezerwaty z zamiarem przekształcenia ich w parki narodowe[6].
Przypisy
- ↑ a b c d e UNESCO: Los Glaciares National Park. [dostęp 2019-01-07]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p Administración de Parques Nacionales: Parque Nacional Los Glaciares. parquesnacionales.gob.ar. [dostęp 2019-01-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-04-18)]. (hiszp.).
- ↑ Administración de Parques Nacionales: Parque Nacional Los Glaciares. [w:] Sistema de Información de Biodiversidad (SIB) [on-line]. [dostęp 2019-01-07]. (hiszp.).
- ↑ Ministerio de Obras Públicas. Decreto Nº 9.504/1945 Disponiendo que Parques Nacionales funcionará como Administración General de Parques Nacionales y Turismo, con carácter autárquico. [w:] InfoLEG [on-line]. [dostęp 2019-01-07]. (hiszp.).
- ↑ a b Los Glaciares National Park, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2018-01-07] (ang.).
- ↑ Decreto 105.433/37. [w:] sib.gob.ar [on-line]. [dostęp 2019-01-08]. (hiszp.).
- p
- d
- e
- p
- d
- e
Kulturowe |
|
---|---|
Przyrodnicze |
|
- Britannica: place/Los-Glaciares-National-Park
- БРЭ: 2158666
- DSDE: Los_Glaciares