Wacław Kowalik

Zobacz też: inne znaczenia.

Wacław Kowalik

Data i miejsce urodzenia	1913 Studzianki
Data i miejsce śmierci	15 sierpnia 1983 Warszawa
Narodowość	polska
Alma Mater	Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie
Dziedzina sztuki	medalierstwo, rzeźba
Ważne dzieła
Pomnik Partyzanta w Warszawie 2 złote wzór 1975 10 złotych 1964 Kazimierz Wielki 10 złotych 1965 Warszawska Nike 10 złotych 1967 Karol Świerczewski 10 złotych 1971 50. rocznica III powstania śląskiego 10 złotych 1972 50 lat portu w Gdyni
Odznaczenia

Wacław Kowalik (ur. 1913 w Studziankach, zm. 15 sierpnia 1983 w Warszawie) – polski rzeźbiarz i medalier.

Syn Józefa^[1]. W 1939 ukończył pięcioletnie studia na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, studiował w pracowni rzeźby pod kierunkiem prof. Tadeusza Breyera^[2]. Po 1945 został stałym współpracownikiem Mennicy Państwowej, dla której stworzył ponad sto wzorów medalierskich, plakiet oraz projektów monet (m.in. będącej dwadzieścia lat w obiegu monety o nominale 2 złote^[3]), a z odznaczeń zaprojektował Medal „Za udział w walkach o Berlin” ustanowiony w 1966^[4]. Ponadto był twórcą kompozycji figuralnych m.in. Pomnik Partyzanta w Warszawie zrealizowany w 1962, Pomnik Walki i Męczeństwa Ziemi Bydgoskiej niezrealizowany projekt z 1966 (pierwsza nagroda). Wiele dzieł Wacława Kowalika znajduje się w zbiorach muzealnych m.in. Muzeum Watykańskiego, Muzeum Narodowego w Warszawie i Muzeum Warszawy^[5].

11 lipca 1955 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki” został odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi^[1].

• 2 złote wzór 1975
• 10 złotych 1964 Kazimierz Wielki
• 10 złotych 1965 Warszawska Nike
• 10 złotych 1967 Karol Świerczewski
• 10 złotych 1971 50. rocznica III powstania śląskiego
• 10 złotych 1972 50 lat portu w Gdyni