Justiniano II.a
Justiniano II.a | |||||
---|---|---|---|---|---|
Irudi gehiago | |||||
705 - 711ko abenduaren 11 ← Tiberio III.a - Filipiko →
685eko irailaren 14a - 695 ← Konstantino IV.a - Leontzio → | |||||
Bizitza | |||||
Jaiotza | Konstantinopla, 669 (egutegi gregorianoa) | ||||
Herrialdea | Bizantziar Inperioa | ||||
Heriotza | Sinope, 711ko abenduaren 11 (egutegi gregorianoa) (41/42 urte) | ||||
Heriotza modua | giza hilketa: burugabetzea | ||||
Familia | |||||
Aita | Konstantino IV.a | ||||
Ama | Anastasia | ||||
Ezkontidea(k) | Eudokia (en) Theodora of Khazaria (en) | ||||
Seme-alabak | ikusi
| ||||
Anai-arrebak | ikusi
| ||||
Leinua | Heraclian dynasty (en) | ||||
Hezkuntza | |||||
Hizkuntzak | antzinako greziera | ||||
Jarduerak | |||||
Jarduerak | politikaria | ||||
Sinesmenak eta ideologia | |||||
Erlijioa | kristautasuna | ||||
Justiniano II.a (grezieraz: Ιουστινιανός Β´; Konstantinopla, 669- Damatris, Bitinia, 711 urteko azaroak 4) Bizantziar Inperioko agintaria izan zen 685 urtetik 695era doan lehen aginte batean eta 705etik 711ra doan beste batean bi epe horien artean agintea Tiberio III.a eta Leontzio jeneralek lapurtu ziotela. Rhinometos ezizenez ere ezaguna (Ρινότμητος sudur moztua grezieraz.).
Konstantino IV.aren seme, bere aitak, Justiniano tronuratua izan zedin, bere anaia Heraklio eta Tiberio elbarritu zitzatela agindu zuen. Bere anaiak joko politikotik kanpo 685. urtean enperadore izendatua izan zen.
Bi erregealdi izan zituen, zenbait jeneralen estatu kolpeak zirela medio artean atzerriratua izan baitzen.
Lehen erregealdia
Justiniano II.aren lehen erregealdiaren (685-695) hasiera oparoa izan zen. Konstantino IV.ak, Justinianoren aitak, ekialdeko mugak finkatu eta mantendu zituen eta omeiar Kalifak tributuak bidaltzen zizkion bizantziarrei. Justinianok Omeiatarren tributuen goratzea eta Zipreko zati baten kontrola lortu zuen, honetaz gain Kalifatoarekin Armenia eta Iberia (Bizantziarren Iberia probintzia gaur egungo Georgiako errepublika litzateke, ez iberiar penintsula) eskualdeetako zergen elkarbanatzea hitzartu zuen.
Ekialdean bakea zenez Justiniano mendebaldeko arazoak argitzeari ekin zion, Balkanetan bereziki. 687/88 urteetan dagoeneko Asia Txikian egoitza zuten zenbait zaldunei tropa Traziara birbideratu zituen bulgariar eta eslaviarren kontrako kanpainetan haritzeko. Mendebaldeko ejertzitoa berrindartu zuenean 688. eta 689. urteetan eslaviarren kontrako kanpaina handi bati ekin zion. Bulgariarrekin lehen leia batean jardun ostean Tesalonika aldera jo zuen. Konstantinoplatik Tesalonikarako bidean ejertzitoak tartean lurrak okupatu zituzten eslaviar ugariri aurre egin behar izan zien. Bi hirien arteko bidea egitea arrakasta militarra izan zen, Tesalonika inperioko bigarren hiria baitzen. Justiniano Tesalonikara iritsi zenean sarrera triunfal bat ospatu zuen eta San Demetrioren (hiriko zaindariaren) elizari opariak egin zizkion.
Erbesteratze politika
Bulgariar eta eslaviarren aurka atxiloturiko presoak Opsikiongo (gaur egungo Anatolia) eskualde edo themara bidali ziren eskualde honek biztanleria asko galdu baitzuen arabiarren aurkako liskarretan. Birpopulatze politika hau arras arrakastatsua izan zen lur jota zeuden eskualdeetako ekonomia eta demografia berpiztu baitzituen. Gainera inperioko biztanle bihurtu berri zen biztanleria eslaviarrak 30.000 gudari biltzen zituen Bizantzioko kanpainetan erabil zitezkeenak.
Eslaviarren mugimendua ez zen mota honetako politikaren erakusle bakarra izan. Mardaita deritzan herria inperioko ekialdeko mugatik greziara aldatu ziren. Mardaitek musulmanei denbora luzez aurre egin ostean hauekin kolaboratzen hasiak ziren nahiz eta kristau zaharrak izan eta adiskidantza hau ekiditeko esan bezala marinel lanetara ohitu behar izan ziren Peloponesoan, Zefaloniako uhartean, Nikopolisen eta Attalian, azken hau Asia Txikiko Panfiliako kostaldean. Politika beraren ondorioz eskualdez aldatuak izan zirenen artean Txipreko biztanleak izan ziren, hauek Zizikoko eskualdera aldatu ziren, izan ere Konstantinoplako setioa izan zenean biztanle asko galdu zituen eta marinelen beharrean zen.
Txipretarren leku aldatzeak kaliferriaren interesekin egin zuen topo. Justiniano IIak, indartsuagoa zelakoan, ez zien Abd al-Malik-en kexuei jaramonik egin honen ondorioz gerrari berriz ere ekin ziotelarik. 692 eta 693 artean inongo arrakastarik izan ez zuen kanpaina antolatu zuen arabiarren kontra izan ere kanpaina honetara eramandako gerlari eslaviarrak arabiarren aldera pasa ziren. Armenian, Sebastopolisetik gertu sekulako kolpea jaso zuten bizantziarrek eta bide batez eskualde hartan geratzen zitzaizkien domeinuak galdu zituzten. Arabiarrek euren lagun eslaviar berriak Siriara bidali zituzten han bizi zitezen eta handik aurrera inperio bizantziarraren aurkako gerletan erabili zituzten.
Aurrekoa Konstantino IV.a | Bizantziar agintaria 685 – 695 | Ondorengoa Leontzio |
Aurrekoa Tiberio III.a | Bizantziar agintaria 705 – 711 | Ondorengoa Filipiko |
Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Justiniano II.a |
- i
- e
- a
27 BC – 235 AD
235–284
- Maximino Trax
- Gordiano I.a eta Gordiano II.a
- Pupieno eta Balbino
- Gordiano III.a
- Filipo Arabiarra eta Filipo II.a
- Dezio eta Herenio Etrusko
- Hostiliano
- Treboniano Galo eta Volusiano
- Emiliano
- Valeriano
- Galieno, Salonino eta Valeriano II.a
- Klaudio Gotiko
- Kintilo
- Aureliano
- Tazito
- Floriano
- Probo
- Karo
- Karino eta Numeriano
Galietako enperadoreak:- Postumo
- (Leliano)
- Mario
- Viktorino
- (Domiziano II.a)
- Tetriko I.a eta Tetriko II.a
284–395
- Diokeziano (inperio osoa)
- Diokeziano (ekialdea) eta Maximiano (mendebaldea)
- Diokeziano (ekialdea) eta Maximiano (mendebaldea) eta Galerio (ekialdea) eta Konstantzio Kloro (West)
- Galerio (ekialdea) eta Konstantzio Kloro (mendebaldea) eta Severo II.a (mendebaldea) eta Maximino Daia (ekialdea)
- Galerio (ekialdea) eta Severo II.a (mendebaldea) eta Konstantino I.a Handia (mendebaldea) eta Maximino Daia (ekialdea)
- Galerio (ekialdea) eta Maxentzio (mendebaldea) eta Konstantino I.a Handia (mendebaldea) eta Maximino Daia (ekialdea)
- Galerio (ekialdea) eta Lizinio (mendebaldea) eta Konstantino I.a Handia (mendebaldea) eta Maximino Daia (ekialdea)
- Maxentzio (bakarrik)
- Lizinio (mendebaldea) eta Maximino Daia (ekialdea) eta Konstantino I.a Handia (bere burua aldarrikatua) eta Valerio Valente
- Lizinio (ekialdea) eta Konstantino I.a Handia (mendebaldea) eta Lizinio II.a, Konstantino II.a eta Krispo
- (Martiniano)
- Konstantino I.a Handia (inperio osoa) eta Krispo
- Konstantino II.a
- Konstante
- Magnentzio eta Dezentzio
- Konstantzio II.a eta Vetranio
- Juliano Apostata
- Joviano
- Valentiniano I.a
- Valente
- Graziano
- Valentiniano II.a
- Magno Maximo eta Flavio Viktor
- Teodosio I.a Handia
- (Flavio Eugenio)
395–480
- Honorio
- (Konstantino III.a eta Konstantzio II.a)
- Konstantzio III.a
- Joan, mendebaldeko usurpatzailea Ravenan
- Valentiniano III.a
- Petronio Maximo eta Paladio
- Avito
- Maioriano, Libio Severo, Antemio eta Olibrio
- Glizerio
- Julio Nepote (de iure)
- Romulo Augustulo (usurpatzailea)
Bizantziar Inperioa
395–1204
- Arkadio
- Teodosio II.a
- Pulkeria
- Martziano
- Leon I.a
- Leon II.a
- Zenon I.a (1. agintaldia)
- Basilisko eta Marko
- Zenon I.a (2. agintaldia)
- Anastasio I.a
- Justino I.a
- Justiniano I.a
- Justino II.a
- Tiberio II.a
- Maurizio eta Teodosio
- Fokas
- Heraklio
- Konstantino III.a
- Heraklonas
- Konstante II.a
- Konstantino IV.a eta Heraklio, Tiberio eta Justiniano II.a
- Justiniano II.a (1. agindaldia)
- Leontzio
- Tiberio III.a
- Justiniano II.a (2. agintaldia) eta Tiberio
- Filipiko
- Anastasio II.a
- Teodosio III.a
- Leon Isauriarra
- Konstantino V.a
- Artabasdo
- Leon IV.a Khazariarra
- Konstantino VI.a
- Irene
- Nizeforo I.a
- Estaurazio
- Mikel I.a Rangabe eta Teofilakto
- Leon V.a Armeniarra eta Konstantino
- Mikel II.a
- Teofilo
- Mikel III.a
- Basilio Mazedoniarra
- Leon VI.a Jakituna
- Alexandro Bizantziokoa
- Konstantino VII.a Porfirogeneta
- Erroman I.a Lakapetarra eta Kristobal, Eztebe eta Konstantino
- Erroman II.a
- Nizeforo II.a Fokas
- Joan I.a Tzimiskes
- Basilio II.a
- Konstantino VIII.a
- Zoe (1. agindaldia) eta Erroman III.a
- Zoe (1. agindaldia) eta Mikel IV.a
- Mikel V.a
- Zoe (2. agindaldia) eta Teodora
- Zoe (2. agindaldia) eta Konstantino Monomako
- Konstantino Monomako (bakarrik)
- Teodora
- Mikel VI.a
- Isaak I.a Komneno
- Konstantino X.a Dukas
- Erroman IV.a Diogenes
- Mikel VII.a Dukas eta Androniko, Konstantios eta Konstantino
- Nizeforo III.a Botaniates
- Alexio I.a Komneno
- Joan II.a Komneno eta Alexio Komneno
- Emanuel I.a Komneno
- Alexio II.a Komneno
- Androniko I.a Komneno
- Isaak II.a Angelo
- Alexio III.a Angelo
- Alexio IV.a Angelo
- Nikolas Kanabos, usurpatzailea
- Alexio V.a Dukas
1204–1261
Bizantziar Inperioa
1261–1453
- Mikel VIII.a Paleologo
- Androniko II.a Paleologo eta Mikel IX.a Paleologo
- Androniko III.a Paleologo
- Joan V.a Paleologo
- Joan VI.a Kantakuzeno eta Joan V.a Paleologo eta Mateo Kantakuzeno
- Joan V.a Paleologo
- Androniko IV.a Paleologo
- Joan VII.a Paleologo
- Androniko V.a Paleologo
- Emanuel II.a Paleologo
- Joan VIII.a Paleologo
- Konstantino XI.a Paleologo
- Datuak: Q42021
- Multimedia: Iustinianus II / Q42021