21 Regiment Pieszy Koronny
 | Ten artykuł dotyczy 21 Regimentu Pieszego Koronnego. Zobacz też: 21 Pułk Piechoty - stronę ujednoznaczniającą. |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | 1794 |
| Rozformowanie | 1794 |
| Nazwa wyróżniająca | Koronny |
| Dowódcy | |
| Pierwszy | płk Leonard Paszkowski |
| Działania zbrojne | |
| Powstanie kościuszkowskie | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | Warszawa[1] |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
21 Regiment Pieszy Koronny – oddział piechoty armii koronnej wojska I Rzeczypospolitej.
Dwubatalionowy pułk wszedł w skład dywizji nadnarwiańskiej i brał udział w potyczkach z Prusakami.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Regiment został sformowany w maju 1794 roku, z milicji województwa podlaskiego[2] jako Regiment Pikinierów Podlaskich przez generała ziemiańskiego ziemi bielskiej Andrzeja Karwowskiego[1].
Był to regiment był dwubatalionowy, każdy batalion miał 4 kompanie. Zgodnie z zatwierdzonym przez Naczelnika etatem winien składać się z 1390 żołnierzy. Na początku czerwca liczył 973 osoby[3]. Brakowało w nim przede wszystkim oficerów liniowych oraz oficerów sztabów: niższego i średniego. 10 lipca regiment liczył 1115 głów, na przełomie września i października –1064. Przemianowanie na 21 regiment sugeruje Tadeusz Korzon i Bronisław Gembarzewski[1]. O takie przemianowanie podlaskiego regimentu pikinierów czynił starania gen. mjr Karwowski[4]. Na uzbrojeniu regiment posiadał 300 karabinów[5].
Żołnierze regimentu
- Komendanci
Regimentem dowodził płk Leonard Paszkowski, a jego zastępcą ppłk Stanisław Karwowski. Majorem regimentu był Wolfgang Roltzberg. W regimencie służyli także: kpt. Józef Połoński, por. Pruszyński, por. Wincenty Lubowidzki, chor. Makowski, chor. Nieznański i chor. Dziekoński[6].
Walki regimentu
- Bitwy i potyczki[1]
- Kolno (10 lipca)
- Ślosarze (28 września)
- Ostrołęka (30 września)
Przypisy
- ↑ a b c d e Gembarzewski 1925 ↓, s. 31.
- ↑ a b Wimmer 1978 ↓, s. 368.
- ↑ Bauer 1981 ↓, s. 163.
- ↑ Bauer 1981 ↓, s. 163–164.
- ↑ Bauer 1981 ↓, s. 278.
- ↑ Bauer 1981 ↓, s. 164.
Bibliografia
- Krzysztof Bauer: Wojsko koronne powstania kościuszkowskiego. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1981. ISBN 83-11-06605-1.
- Bronisław Gembarzewski: Rodowody pułków polskich i oddziałów równorzędnych od r. 1717 do r. 1831. Warszawa: Towarzystwo Wiedzy Wojskowej, 1925.
- Jan Wimmer: Historia piechoty polskiej do roku 1864. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1978.
- 9 Dywizja Piechoty w dziejach oręża polskiego. Pruszków: Ajaks, 1995. ISBN 83-85621-75-X.
- p
- d
- e
| Bitwy |
| ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Wojska |
|
- p
- d
- e
Oddziały wojska I Rzeczypospolitej 1717–1795
| Dywizje |
| ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Brygady |
| ||||
| Regimenty piesze | |||||
| Pułki jazdy/ ułanów |
| ||||
| Pułki przedniej straży |
| ||||
| Pułki kozaków | |||||
| Regimenty dragonów |
| ||||
| Oddziały targowickie | |||||
| Oddziały insurekcji kościuszkowskiej |
| ||||
| Chorągwie i szwadrony |
| ||||
| Bataliony |
| ||||
| Artyleria |
| ||||
| Bitwy |
|
