Linia kolejowa Lwów – Czerniowce

Linia kolejowa
Lwów – Czerniowce
Dane podstawowe
Zarządca

Kolej Lwowska

Długość

265 km

Rozstaw szyn

1520 mm

Zdjęcie LK
Dworzec kolejowy w Czerniowcach
Historia
Lata budowy

1864-1866

Rok otwarcia

1866

Przebieg
Legenda
eksploatowana / istniejąca
  zlikwidowana / rozebrana lub planowana
kolej metro lub kolej lekka
stacja kolejowa/stacja metra
przystanek
stacja bez ruchu pasażerskiego
ładownia, posterunek ruchu itp
przystanek częściowo używany
koniec linii
odcinek
odcinek w tunelu
odcinek na estakadzie
wiadukt
most
tunel pod wodą
zmiana kilometrażu
granica państwowa / inna
mijanka
przejazd kolejowo-drogowy
przeprawa promowa


    odcinek zelektryfikowany
 
do ↑ Hrebenne, Kiwerce i Zdołbunów
0,0 Lwów Główny
Linia do Mościsk II i Lwów – Stryj
6,9 Persenkówka (Персенківка)
11,2 Sichów (Сихів)
18,8 Dawidów (Давидів)
Dawidówka
22,0 22 km
Dawidówka
24,7 Stare Sioło (Старе Село)
Dawidówka
29,1 Podmanasterz (Підмонастир)
33 km
35,2 Chlebowice (Глібовичі)
40,0 40 km
Dawidówka
43,2 Wybranówka (Вибранівка)
50,4 Borusów (Борусів)
Dawidówka
51,4 Borynicze (Бориничі)
Dawidówka
56,4 Czarny Ostrów (Чорний Острів)
Horodyszcze (Городище)
Linia do Piasecznej
Linia do Tarnopola
63,2 Chodorów (Ходорів)
Linia do Stryja
70,2 Bortniki (Бортники)
Luh
Mołodyńcze (Молодинче)
77,1 Żurawno (Журавно)
81,6 Czerniów (Чернів)
81,6 Seło Czerniw
Swir
87,7 Bukaczowce (Букачівці)
94,2 Tenetniki (Тенетники)
95,9 Martynów (Мартинів)
99,8 Bursztyn (Бурштин)
→ Bocznica do ciepłowni
HRES (Ciepłownia, ГРЕС)
→ Linia przemysłowa
106,7 Bouszów (Бовшів)
→ Linia do Podwysokiej
111,1 Halicz (Галич)
Gniła Lipa
Bibelka
Tustań (Тустань)
118,2 Dubowce (Дубівці)
→ Linia przemysłowa
Dniestr
125,2 Jezupol (Жовтень)
TOS (ТОС – [Завод])
133,0 Jamnica (Ямниця)
← (bocz.)
Linia do Stryja
Uhrynów (Угринів)
Bystrzyca
139,8 Iwano-Frankiwsk (Івано-Франківськ)
Bystrzyca (Бистриця)
Bystrzyca Nadwórniańska
144,1 Chryplin (Хриплин)
Linia do Buczacza
Linia do Syhotu Marmaroskiego
→ (bocz.)
Dibrowa (Діброва)
152,3 Markowce (Марківці)
Winiawa
158,7 Worona (Ворона)
Worona
Stebnik
162,7 Ottynia (Отиня)
Obraszyna
166,0 166 km
167,5 Hołosków (Голосків)
170,8 Chlebiczyn\ (Хлібичин)
Czeremchów (Черемхів)
179,4 Korszów (Коршів)
Turka
Dobrodivka
187,2 Gody-Turka
Piadyki (П'ядики)
Kosacziw
→ (bocz.)
→ (bocz.)
Linia do Delatynia
195,1 Kołomyja (Коломия)
Linia do Słobody Rungurskie
← (bocz.)
Linia do Stefaneszty
203,4 Matyjowce (Матеївці)
→ (bocz.)
Zamulińce (Замулинці)
Borszczów (Борщів)
Turka
→ (bocz.)
214,6 Zabłotów (Заболотів)
→ (bocz.)
167,5 Oleszków (Олешків)
Prut
Wołczkowce (Вовчківці)
224,2 Widynów (Видинів)
Prutiwka (Прутівка)
230,5 Śniatyn (Снятин)
→ (bocz.)
Linia do Wyżnicy
Zawale (Завалля)
Prut Polska
 Rumunia (1919-1945)
Niepołokowce (Неполоківці)
Linia do Czortkowa
Łużany (Лужани)
Mamajiwci (Мамаївці)
Linia do Ocnițy (MDA)
Czerniowce Północne
Prut
260,00 Czerniowce
Linia do Suczawy (RUM)

Linia kolejowa Lwów – Czerniowce – niezelektryfikowana, jednotorowa linia kolejowa na Ukrainie, łącząca Lwów Główny ze stacją Czerniowce. Obsługiwana przez ukraińskie koleje państwowe, a dokładniej jeden z ich oddziałów – Kolej Lwowską.

Historia

Dworzec Iwano-Frankiwsk
Pocztówka przedstawiająca dworzec w Chodorowie

Linia jest jedną z najstarszych na Ukrainie, a koncesja na jej budowę została wydana 11 stycznia 1864 roku, w ówczesnych Austro-Węgrzech. Ze względu na niezbyt trudne warunki geograficzne budowa mogła być przeprowadzana stosunkowo szybko. 1 września 1866 linia leżąca na ziemiach dwóch krajów koronnych, Galicji i Bukowiny, została oddana do użytku. Trasa została zaprojektowana i zbudowana przez Lemberg–Czernowitz–Jassy–Eisenbahn–Gesellschaft (LCJE).

Wkrótce po rozpoczęciu obsługi coraz częstsze skargi dotyczące działalności kolejowej spowodowały oddanie jej na okres od 7 października 1872 do 31 lipca 1875 roku pod państwowy zarząd komisaryczny. Ze względu na niską rentowność działającej spółki od 1 lipca 1889 roku oddano jej obsługę Cesarsko-Królewskim Kolejom Państwowym, jednak sama linia pozostała własnością spółki. Po zakończeniu I wojny światowej linia znalazła się w dwóch różnych krajach, odcinek od Lwowa do Śniatyna należał do Polski, a krótki kawałek trasy z Niepołokowców do Czerniowców (wtedy Cernăuți) trafił do Rumunii i był eksploatowany przez Căile Ferate Române. Polski odcinek obsługiwany przez PKP przeszedł oficjalnie w ich posiadanie 24 marca 1928 roku. Podczas II wojny światowej polska trasa została zajęta przez Związek Radziecki w 1939 roku, a rumuński odcinek przejęto w 1940 po aneksji Północnej Bukowiny. Równocześnie rozpoczęto przekuwanie toru na rozstaw rosyjski o szerokości 1520 mm, ale w 1941 po ataku III Rzeszy na ZSRR wojska rumuńskie wyzwoliły północną Bukowinę i proces został odwrócony.

Po zakończeniu II wojny światowej regiony te stały się częścią Ukraińskiej SRR (w ZSRR), w związku z czym zmieniono rozstaw szyn na całej linii na 1520 mm.

Bibliografia

  • Österreichische Revue. Band 1867. Heft 1. Verlag Carl Gerold, Wien 1867, Permalink Österreichischer Bibliothekenverbund, S. 70.
  • Handel, Industrie, Verkehr und Landwirtschaft. (…) Lemberg-Czernowitz-Jassy-Bahn. W: Wiener Zeitung, 3. November 1877, S. 8 Mitte. (Online bei ANNO)

Linki zewnętrzne

  • Sieciowy rozkład jazdy pociągów z 1944
  • Informacje o odcinku Lwów-Chodorów