CAMS-30
Dane podstawowe | |||
Państwo | Francja | ||
---|---|---|---|
Producent | Chantiers aéro-maritimes de la Seine (CAMS) | ||
Typ | szkolna łódź latająca | ||
Konstrukcja | dwupłat o konstrukcji mieszanej | ||
Załoga | 2 (uczeń, instruktor) | ||
Historia | |||
Data oblotu | 1923 | ||
Lata produkcji | 1924 – ? | ||
Dane techniczne | |||
Napęd | 1 silnik rzędowy, 8-cylindrowy w układzie „V” Hispano-Suiza L-4 | ||
Moc | 150 KM (110 kW) | ||
Wymiary | |||
Rozpiętość | 12,40 m | ||
Długość | 9,38 m | ||
Wysokość | 3,12 m | ||
Powierzchnia nośna | 43,00 m² | ||
Masa | |||
Własna | 850 kg | ||
Startowa | 1270 kg | ||
Osiągi | |||
Prędkość maks. | 150 km/h | ||
Prędkość przelotowa | 120 km/h | ||
Prędkość wznoszenia | 2,6 m/s | ||
Pułap | 3000 m | ||
Zasięg | 400 km | ||
Dane operacyjne | |||
Użytkownicy | |||
Francja, Jugosławia, Polska | |||
|
CAMS-30 – francuska szkolna łódź latająca zbudowana w 1923 roku we francuskiej wytwórni Chantiers aéro-maritimes de la Seine (CAMS) w Paryżu.
Historia
Prototyp łodzi latającej CAMS-30 został opracowany w 1923 roku przez inż. Raffaele Conflenti. Został on oblatany w połowie 1923 roku.
Po przeprowadzeniu w 1924 roku prób w locie łódź latająca CAMS-30 została wprowadzona do produkcji. Wobec jednak braku zainteresowania ze strony lotnictwa francuskiej marynarki wojennej, produkowano je w niewielkich seriach oznaczonych literami od A do E. Samoloty te przeznaczone były na eksport, a litery oznaczały serie dla poszczególnych państw, np. wersja oznaczona CAMS-30A składała się z 7 sztuk i została wyprodukowana dla Jugosławii.
Łącznie zbudowano 31 wodnosamolotów tego typu.
Użycie w lotnictwie polskim
W 1924 roku ówczesny szef IV Departamentu Żeglugi Powietrznej Ministerstwa Spraw Wojskowych gen. Armand Levécque, złożył zamówienie na 4 łodzie latające CAMS-30, wersja ta została oznaczona jako CAMS-30E. Samoloty te w 1926 roku otrzymał Morski Dywizjon Lotniczy w Pucku. Samoloty te zostały przydzielone do Eskadry Szkolnej i Bliskiego Wywiadu Morskiego Dywizjonu Lotniczego i służyły do szkolenia i treningów pilotów.
W dniu 11 maja 1930 roku jedna z łodzi uległa awarii i wypadkowi, a w 1931 następna. Kolejne dwie łodzie latające CAMS-30E zostały skasowane w 1931 roku.
Z kadłubów tych dwóch ostatnich samolotów wykonano ślizgacz w układzie katamarana, napędzany silnikiem rzędowym Hispano-Suiza o mocy 150 KM (110 kW) z dwułopatowym śmigłem pchającym[1].
Opis techniczny
Samolot CAMS-30 był dwumiejscową dwupłatową szkolną łodzią latającą o konstrukcji mieszanej.
Kadłub łodziowy, płaskodenny z redanem, miał konstrukcję drewnianą i pokrycie w całości sklejką. W przedniej części kadłuba, przed komorą płatów, mieściła się odkryta kabina z dwoma miejscami obok siebie – ucznia z lewej i instruktora z prawej strony. Kabina była wyposażona w zestaw podwójnych urządzeń sterowniczych i podstawowe przyrządy pokładowe. Kabina z przodu osłonięta była wiatrochronem składającym się z dwóch osobnych połówek. Za kabiną do kadłuba przytwierdzony był płat dolny. Pod tym płatem umieszczono dwa pływaki ustateczniające. Do dolnego płata był przytwierdzony za pomocą słupków wykonanych z rur stalowych płat górny. Komorę płatów usztywniono cięgnami stalowymi. Płaty miały konstrukcję dwudźwigarową, drewnianą i były kryte płótnem. Lotki mieściły się na górnym płacie. W środku pod górnym płatem zamocowano na koźle z rur stalowych silnik rzędowy ze śmigłem pchającym. Dwie chłodnice cieczy chłodzącej silnik znajdowały się po obu jego stronach. Zbiornik paliwa o pojemności 140 l umieszczony był w górnym płacie. Na końcu kadłuba przytwierdzone było usterzenie pionowe z podziałem na statecznik i ster kierunku. Do usterzenia pionowego, mniej więcej w połowie jego wysokości, zamocowano usterzenie poziome podparte z obu stron kadłuba zestrzałami. Stateczniki i stery miały konstrukcję drewnianą, krytą płótnem.
Napęd: silnik rzędowy chłodzony cieczą. Śmigło pchające, dwułopatowe lub czterołopatowe, drewniane.
Przypisy
- ↑ Olejko 2010 ↓, s. 153.
Bibliografia
- Andrzej Morgała: Samoloty w polskim lotnictwie morskim. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1985, s. 129-131. ISBN 83-206-0478-8.
- Andrzej Olejko: Lotnictwo morskie II Rzeczypospolitej. Warszawa: ZP Grupa, 2010. ISBN 978-83-61529-75-0. OCLC 665171720.
- Michael Taylor: Jane's Encyclopedia of Aviation. Gramercy, 1989. ISBN 0-517-69397-6. (ang.).
- p
- d
- e
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac ad ae af ag ah ai aj ak al am an ao ap aq ar as at au av aw ax ay az ba bb bc bd be bf bg bh bi bj bk bl bm bn bo bp bq br bs bt bu bv bw bx by bz ca cb cc cd ce cf cg ch ci cj ck cl cm cn co cp cq cr cs ct cu obcej produkcji lub konstrukcji, używane przez Wojsko Polskie