Potez XXVII
Dane podstawowe | |
Państwo | Francja |
---|---|
Producent | Avions Henri Potez |
Typ | samolot rozpoznawczy |
Konstrukcja | dwupłat o konstrukcji drewnianej |
Załoga | 2 |
Historia | |
Data oblotu | 1924 |
Lata produkcji | 1924–1925 |
Dane techniczne | |
Napęd | silnik gaźnikowy Lorraine-Dietrich 12Db |
Moc | 425 KM (313 kW) |
Wymiary | |
Rozpiętość | 12,8 m |
Długość | 8,7 m |
Wysokość | 3,4 m |
Powierzchnia nośna | 45 m² |
Masa | |
Własna | 1250 kg |
Użyteczna | 395 kg |
Startowa | 1905 kg |
Paliwa | 225 kg |
Osiągi | |
Prędkość maks. | 212 km/h |
Prędkość przelotowa | 180 km/h |
Pułap | 6500 m |
Zasięg | 550 km |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
1 karabin maszynowy Vickers kal. 7,92 mm, 2 karabiny maszynowe Lewis kal. 7,7 mm (sprzężone), bomby o masie do 200 kg | |
Użytkownicy | |
Polska, Rumunia |
Potaz XXVII (Potez 27) – francuski samolot rozpoznawczy i lekki samolot bombowy z okresu międzywojennego.
Historia
W 1924 roku francuska wytwórnia Avions Henri Potez opracowała i zbudowała samolot rozpoznawczy oznaczony jako Potez XXVII. Jego konstrukcja została oparta na wcześniejszych samolotach wytwórni Potez XV i Potez XXV, przy czym z każdej z tych konstrukcji wybrano najbardziej udane elementy.
Pierwszy prototyp został oblatany w sierpniu 1924 roku. Ponieważ lotnictwo francuskie nie było nim zainteresowane, zaproponowano go Polsce, a później także Rumunii. Polska zamówiła 20 samolotów tego typu oraz zakupiła licencję na jego budowę w zakładach lotniczych PWS, zgodnie z umową z 1924 roku zbudowano 75, a następnie według nowej umowy z 1925 kolejne 80 samolotów tego typu.
Po zakończeniu budowany samolotów dla Polski w wytwórni Potez zbudowano także 30 samolotów tego typu dla lotnictwa Rumunii.
Łącznie w okresie od 1924 do 1925 roku zbudowano 206 samolotów tego typu (w tym prototyp), w tym na licencji w Polsce 155.
Użycie w lotnictwie
Samoloty Potez XXVII były od drugiej połowy 1925 roku wprowadzane do lotnictwa polskiego. Skierowano je do eskadr liniowych, które liczyły po sześć samolotów tego typu. Były one w nich używane do 1931 roku, ale już od 1929 zaczęto je wycofywać z jednostek liniowych, przekazując je do szkolenia lub do rezerwy. Część była także używana do innych celów, np. ostatni samolot tego typu z 2. pułku lotniczego był jeszcze w 1937 roku używany jako holownik celów powietrznych.
Samoloty Potez XXVII w lotnictwie rumuńskim były używane jako lekkie samoloty bombowe.
Opis techniczny
Samolot rozpoznawczy Potez XXVII był dwupłatem o konstrukcji drewnianej. Kadłub mieścił dwie odkryte kabiny (z przodu pilota, a za nim obserwatora-strzelca). Kadłub pokryty był z przodu blachą, a następnie sklejką i płótnem. Napęd stanowił silnik widlasty, 12-cylindrowy, chłodzony cieczą. Podwozie klasyczne, stałe.
Uzbrojenie stanowił 1 karabin maszynowy Vickers kal. 7,92 mm (synchronizowany – obsługiwany przez pilota) oraz 2 karabiny maszynowe Lewis kal. 7,7 mm (sprzężone na obrotnicy – obsługiwane przez obserwatora) oraz bomby lotnicze o masie do 200 kg.
Bibliografia
- Andrzej Morgała: Polskie samoloty wojskowe 1918-1972. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1972, s. 172-1974.
- Tadeusz Królikiewicz: Polski samolot i barwa. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1990, s. 25-28, 30, 32, 51, 66-68. ISBN 83-11-07238-8.
- p
- d
- e
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac ad ae af ag ah ai aj ak al am an ao ap aq ar as at au av aw ax ay az ba bb bc bd be bf bg bh bi bj bk bl bm bn bo bp bq br bs bt bu bv bw bx by bz ca cb cc cd ce cf cg ch ci cj ck cl cm cn co cp cq cr cs ct cu obcej produkcji lub konstrukcji, używane przez Wojsko Polskie