PWS-35 Ogar
Dane podstawowe | |||
Państwo | Polska | ||
---|---|---|---|
Producent | |||
Konstruktor | Kazimierz Nowicki, | ||
Typ | samolot szkolno-akrobacyjny | ||
Konstrukcja | dwupłat o konstrukcji mieszanej, podwozie klasyczne, stałe | ||
Załoga | 2 | ||
Historia | |||
Data oblotu | lipiec 1938 | ||
Liczba egz. | 2 prototypy | ||
Dane techniczne | |||
Napęd | 1× 4-cylindrowy silnik rzędowy w układzie odwróconym, PZInż. „Major” 4 | ||
Moc | 96 kW (130 KM) (startowa) | ||
Wymiary | |||
Rozpiętość | 8,00 m | ||
Długość | 6,80 m | ||
Wysokość | 2,50 m | ||
Powierzchnia nośna | 17,00 m² | ||
Masa | |||
Własna | 610 kg | ||
Użyteczna | 250 kg | ||
Startowa | 860 kg | ||
Osiągi | |||
Prędkość maks. | 200 km/h | ||
Prędkość przelotowa | 170 km/h | ||
Prędkość minimalna | 80 km/h | ||
Prędkość wznoszenia | 3,0 m/s | ||
Pułap | 3500 m | ||
Zasięg | 550 km | ||
Współczynnik obciążenia konstrukcji | 50,59 kg/m² | ||
Dane operacyjne | |||
Użytkownicy | |||
Polska | |||
|
PWS-35 „Ogar” – dwumiejscowy samolot szkolno-akrobacyjny, skonstruowany przez Kazimierza Nowickiego, Mariana Piątka, Michała Rosnowskiego w roku akademickim 1935/36 na Politechnice Lwowskiej.
Historia
Inżynierowie Kazimierz Nowicki, Marian Piątka, Michał Rosnowski opracowali projekt samolotu akrobacyjnego NPR-1 na Politechnice Lwowskiej w roku akademickim 1935/36. Konstruktorzy zamierzali zbudować samolot we Lwowie, jako konstrukcje amatorską, ale prace nad projektem przeciągały się[1].
Zostały wznowione w lutym 1937 roku, kiedy to PWS zaangażowała konstruktorów samolotu NPR-1. Projekt został zmodyfikowany do wymagań szkolenia wojskowego oraz do technologii stosowanej w PWS. Samolot oznaczono PWS-35 „Ogar”. Nowicki kierował całością prac konstrukcyjnych, Piątek zajął się konstrukcją i częścią obliczeń a Rosnowski dokonywał głównych obliczeń[2]. W drugiej połowie 1937 roku przystąpiono do budowy prototypu, a na początku 1938 roku samolot przeszedł próby statyczne. Prototyp, w stosunku do założeń konstrukcyjnych, przekroczył masę startową o 360 kg[3].
Pierwszy prototyp o znakach SP-BNA oblatał pil. Stanisław Szubka w lecie 1938 roku na lotnisku fabrycznym w Białej Podlaskiej[4]. Próby w locie wykazały, że samolot był niestateczny kierunkowo a lotki miały niską skuteczność. Ponadto Ogar wykazywał nieprawidłowe zachowania w korkociągu. Pod koniec lata 1938 roku gotowy był już drugi prototyp PWS-35 o znakach SP-BNB, który przekazano do prób w ITL w Warszawie. Inż. Michał Rosnowski przygotowywał dokumentację samolotu do produkcji seryjnej w drugiej połowie 1938 roku, ale kłopoty z własnościami pilotażowymi i zwiększonym ciężarem samolotu nieco opóźniły uruchomienie produkcji, która miała być podjęta na jesieni 1939 roku. Po wybuchu II wojny światowej jeden z prototypów został przejęty przez polski lotnictwo i rozbity w katastrofie pod Lubartowem. Drugi uległ zniszczeniu podczas bombardowania lotniska[1].
Konstrukcja
PWS-35 „Ogar” był dwumiejscowym samolotem szkolno-akrobacyjnym o układzie dwupłata i konstrukcji mieszanej.
Kadłub spawany z rur stalowych, kryty w okolicy silnika blachą, do kabiny sklejką a dalej płótnem. Kabiny załogi otwarte, osłonięte wiatrochronami, wyposażone w komplet przyrządów sterowniczych. płaty dwudźwigarowe o konstrukcji drewnianej, obrysie prostokątnym i profilu ITS-NPR. Płat górny trójdzielny, dolny dwudzielny. Obydwa płaty do pierwszego dźwigara kryte sklejką, dalej płótnem. Komora płatów usztywniona słupkami i naciągami z drutu, płat górny połączony z kadłubem za pomocą piramidki. Lotki tylko na dolnym płacie, z napędem linkowym. Usterzenie o konstrukcji drewnianej, stateczniki kryte sklejką, stery płótnem. Podwozie stałe, trójpunktowe z amortyzowaną płozą ogonową. Golenie główne amortyzowane olejowo-powietrznie, wyposażone w opony niskociśnieniowe firmy Dunlop. Silnik chłodzony powietrzem, czterocylindrowy, rzędowy PZInż Major 4 (w pierwszym prototypie Gipsy Major) o mocy nominalnej 120 KM i mocy startowej 130 KM[2].
Przypisy
- ↑ a b Glass 2007 ↓, s. 157.
- ↑ a b Glass 1976 ↓, s. 212.
- ↑ Skrzydlata Polska i 33'1963 ↓, s. 16.
- ↑ Jędrzejewski 2014 ↓, s. 603.
Bibliografia
- Andrzej Glass: Polskie konstrukcje lotnicze 1893-1939. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1976. OCLC 830596725.
- Andrzej Glass: Polskie konstrukcje lotnicze do 1939 r. T. 2. Sandomierz: Stratus, 2007. ISBN 978-83-89450-68-5. OCLC 749570727.
- Jerzy Jędrzejewski: Polscy piloci doświadczalni. Warszawa: Wydawnictwa Naukowe Instytutu Lotnictwa, 2014. ISBN 978-83-63539-05-4. OCLC 883576680.
- Ryszard Kaczkowski. Samolot treningowo-akrobacyjny PWS-36 "Ogar". „Skrzydlata Polska”. 33/1963, 18 sierpnia 1963. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności. ISSN 0137-866X. OCLC 839207783.
Linki zewnętrzne
- PWS-35 „Ogar”. samoloty.ow.pl. [dostęp 2011-03-11].
- p
- d
- e
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac ad ae af ag ah ai aj ak al am an ao ap aq ar as at au av aw ax ay az ba bb bc bd be bf bg bh bi bj bk bl bm bn bo bp bq br bs bt bu bv bw bx by bz ca cb cc cd ce cf cg ch ci cj ck cl cm cn co cp cq cr cs ct cu obcej produkcji lub konstrukcji, używane przez Wojsko Polskie
- p
- d
- e